vandaag precies 4 maanden in Brazilië.

" Je moet stoppen met twijfelen, je moet dingen gewoon gaan doen, en als het fout gaat of je wordt afgewezen, gebruik je "ik-ben-buitenlander als excuus." - een mede exchange student.

Hoihoi, daar ben ik weer.

4 maanden alweer hier. Het voelt alsof ik mijn vorige blog vorige week heb geschreven. Maar ook deze maand heb ik weer flink veel gedaan. Zo heb ik samen met de andere exchange students een event geopend, heb ik mijn verjaardag voor vriendinnen gevierd, heb ik weer aardig wat stadjes bezocht en ben ik midden in de zomervakantie beland, en ik ben verhuisd.

Goed, ik zal beginnen bij de exchange meeting, dat was echt van de leukste ervaringen van de afgelopende maanden. Het was een of twee weken na het orientatie weekend, dus we kenden elkaar nog maar net en de goede sfeer die we hadden tijdens dit weekend zat er dan ook nog flink in. De gouveneur van ons District had de leiding van de exchange students de opdracht gegeven dat alle exchange students zich moesten verzamelen om de week van de comminucatie bij te wonen in Uberlandia, een hele grote stad in Brazilie. Het was dan ook erg plezierig dat deze opening op maandag viel, en we dus niet naar school hoefden als we deze opening bijwoonden. (dat was waarschijnlijk ook waarom iedereen er enorm veel zin in had, en niemand tegenstribbelde.) we mochten blijven tot dinsdag. Dus zo vertrok ik maandag ochtend om 8 uur met de bus naar Uberlandia. om half 12 aangekomen (ja drie uur reizen is hier niks, en Uberlandia is dan ook "super" dichtbij) werd ik opgehaald door iemand van de rotary en naar het hotel gebracht. Het was echt een perfecte locatie, want we hoefden alleen maar een weg over te steken en we waren in de grootste shoppingmal van Uberlandia. (zoals ik in mijn vorige blog al had verteld shoppen braziliaanen niet in een centrum maar in een shoppingmal, die enorm zijn. ik denk dat alle winkels van haarlem wel in een zon shoppingmal zitten.) we kregen de opdracht dat we pas om 6 uur ons hoefden te melden in het hotel, dus samen met alle exchange students hebben we de hele dag gespendeerd in de enorme mal. De dames inclusief ik gingen onze shop achterstand even inhalen (want, in de kleine stadjes is kleding super duur, en in de grotere steden zijn het gewoon normale prijzen) en gingen de heren de luxe auto's spotten in een mega autowinkel en de parkeer garage. Een paar uur later spraken we af in het eet gedeelte, wat nog voor wat verwarring zorgden omdat de mall twee eet verdiepingen had en aangezien we de mall niet echt goed kenden duurde het even voordat iedereen terecht was, maar daarna hebben we lekker met zijn allen gegeten. Dat het eten zo goedkoop is is wel echt een voordeel trouwens. Daarna ontstonden er al snel groepjes en hebben we nog even in het winkelcentrum rondgehanden tot we een berichtje kregen dat we naar het hotel moesten. Dat leek een makkelijke opdracht, maar zon mall is toch wel heel erg groot als je de uitgang moet vinden. We hebben er 45 minuten over gedaan om de uitgang te vinden. Lichtelijk beschaamd (wie verdwaald er nou in een winkelcentrum...) maar met het motto " We zijn volgens Braziliaanse tijd gewoon ruim optijd" (Braziliaanen zijn standaard een halfuur tot uur te laat...) arriveerde we in het hotel. Daar kregen we te horen dat we het event niet hoefde bij te wonen, nee we moesten het openen. Dat leverde bij mij en de rest van de dames weer stress op, bij de opening waren een paar 100 man aanwezig en we hadden er gelijk wat representatiever uitgezien dan een simpel shirtje en een broek, zeker omdat de gemidelde braziliaanse vrouw bij ieder event eruit ziet als een filmster, maar na wat geklaag bij de leiding kregen we de mededeling dat er niks meer aan gedaan kon worden en we over een halfuur klaar moesten staan. Ongeveer een halfuur later stonden we klaar in onze rotary blazer en met de vlag van ons land. Daarna werden we backstage bij het event gebracht en kregen we uitleg over wat we moesten doen. Het was een erg moeilijke en vermoeiende opdracht. We moesten met de vlag van ons land terwijl onze namen werden omgeroepen over de rode loper lopen waar een stuk of 10 fotograven stonden en langs de paar 100 man het podium betreden en "beroemd zijn omdat we uit het buitenland komen en van de rotary zijn doen" Ik vond het de beste reden om 3 dagen vrij van school te krijgen. We moesten het een paar keer oefenen en we kregen zelfs een apparaatje en oortjes die de hele avond in het engels vertaalde. Zo gezegd zo gedaan, er werd gezegd omdat het de week van de cominucatie was ze exchange students een mooi symbool vonden voor cominucatie en toen werden onze namen een voor een met 30 seconden rust pauze omgeroepen zodat we de volle aandacht op de rode loper kregen. Ik heb me voor het eerst van mijn leven echt beroemd gevoeld. Ik was een van de eerste die de rode loper opging en toen ik langs kwam lopen ging iedereen staan en klappen, de fotograven maakte superveel foto's en het publiek zelf ook. Even schoot de gedachte "kan ik hier niet mijn beroep van maken?" voorbij. Nadat iedereen op het podium stond werden onze namen en landen nog een keer omgeroepen en zwaaiden we allemaal nog even vrolijk met onze vlaggen. Daarna zat onze taak erop, en mochten we nog een concert van een beroemde braziliaanse bijwonen en daarna gingen we met zijn allen uiteten. Backstage werden we trouwens nog geïnterviewd door wat lokale tv en wilden er nog een aantal mensen met ons of soms zelfs alleen met een "land" op de foto. Aangekomen in het hotel was de avond nog jong en hebben we met alle exchange students een nachtje doorgehaald. De volgende ochtend moesten we om 10 uur de hotelkamers uit, en de bus van sommige exchange students vertrok pas om 12, dus hadden ze van handoeken een soort bed in de lobby gemaakt waar ze met zijn allen gingen slapen. De reactie van mensen om een groepje jongeren te zien slapen in de lobby met handoeken als dekens was erg grappig. Toen ik rond 2en dan weer thuis was heb ik de hele dag geslapen en mocht ik zelfs woensdag nog thuisblijven van mijn ouders. Je begrijpt, 3 dagen vrij krijgen voor zon zware opdracht is erg terecht ;). Het waren in iedergeval twee super dagen die ik nog lang ga herinneren.

De weken daarna waren veel sporten dansen en in de weekenden vrienden van mijn ouders bezoeken. Mijn vriendinnen hadden een soort van proef examens, en die vielen in het weekend dus dat was nogal vervelend. Gelukkig bezocht ik veel vrienden van mijn ouders, waardoor ik me niet hoefde te vervelen. Zo waren we in het belangrijkste examen weekend in een stadje genaamd patos de mineas, een historisch stadje en een stuk groter dan mijn stadje. De vrienden van mijn ouders hadden een zoon die in zijn examen jaar zat, en hij moest dan ook zijn exmen maken dit weekend. De examens hier gaan er heel anders aan toe als in Nederland. In nederland duurt de examen periode twee weken en word je er het hele jaar op voorbereid. de laatste paar maanden heb je dan ook geen toetsen meer en de laatste maand alleen nog maar examentraining. Hier heb je niet echte examens. Je hebt een groot examen die in het weekend valt. Enem genaamd. Deze toets van twee dagen bepaald of je toegelaten word tot de universiteit. Hoe beter je de toets maakt, naar hoe betere universiteiten je mag. Er is geen herkansing, dus als je ziek bent of hem vanuit de zenuwen verpest heb je pech. De toets duurt op zaterdag 4,5 uur en op zondag 5,5 uur. In deze toetsen word je kennis van alle vakken getoetst. Je mag tijdens deze toets niet eten. Je mag volgens mij een flesje water drinken. Nogal grooot verschil als in Nederland. We gingen dan ook de jongen ophalen die van de toets afkwam, een slimme jongen die als een van de weinigen Brazilianen goed engels kan (niet dat het we nog in engels praten, dat heb ik tegenwoordig niet meer nodig) hoewel ouders in Nederland of in ieder geval mijn ouders je toch wel erg supporten tijdens de examens vroeg de vader of de toets goed ging. Hij ging goed, maar hij was wel moeilijk. Eenmaal thuis gekomen was de jongen helemaal niet echt bezig met leren en zat hij gewoon rustig met zijn vriendin die de enem ook maakten met mij te kletsen. Zijn ouders zaten met mijn ouders weer volop aan het bier, dus die hadden na een tijdje ook wel weer teveel op. rond 12 uur brachten we nog even zijn vriendin naar huis en rond een uur zonder te leren of iets ging hij slapen. Heel anders als in Nederland. Terwijl ik na mijn examen enorm zat te stressen en absoluut niet met vrienden af ging spreken zat hij gewoon rustig te "chillen" met zijn vriendin. Oh en trouwens een of twee weken voor de enem hadden ze ook nog gewonen toetsen van school zelf. Op dat soort momenten ben ik wel blij dat ik in Nederland woon. Hoewel ik in het begin dit soort weekenden niet super vond, omdat ik 0 privacy heb (soms slaap je wel met zijn 15en in een huis...) kan ik er nu soms ook wel van genieten. Gewoon lekker om zondag om 11 uur (als ik wakker word tenminste, soms later) als ontbijt bij de bbq aan te schuiven en aantal biefstukken, kip, en varkensvlees als ontbijt te eten. Voor Nederlanders klinkt het vast raar maar ik vind ontbijten met zoveel vlees inmiddels heerlijk. De enige gewoonte waar ik nog niet echt aan gewend raak is dat ze als er familie of vrienden zijn ze cola bij het ontbijt drinken, ik houd het dan toch liever bij jus d'orange. De rest van de dag voer ik niet veel uit, behalve de lunch (dat hier avondeten is) een beetje van het warme weer genieten en op mijn ipad wat filmpjes kijken en praten met de mensen die aanwezig zijn. Ergens op de dag schuift er ook altijd wel iemand aan met een gitaar en gaat iedereen met zijn allen country liedjes zingen, dat is ook altijd wel leuk om bij te wonen. (nu blijft het nog bij luisteren, de tekst van de liedjes ken ik voorlopig nog niet uit mijn hoofd.)

Mijn verjaardag
2 weken geleden heb ik mijn verjaardag voor vriendinnen gevierd, het was een maand later dan mijn echte verjaardag, maar omdat ik tijdens mijn verjaardag op kamp was en de weken daarna examens waren moest het een maandje later. Dat Brazilianen weten hoe ze een feestje moeten vieren bleek wel uit mijn verjaardag, dat was echt een super ervaring. Ik mocht van mijn gastouders 10 mensen uitnodigen, zo gezegd zo gedaan. Ik vierde het op een zaterdag en mijn ouders hadden helemaal de maid extra laten komen om voor hapjes en drankjes te zorgen. Op zaterdag ochtend 8 uur stonden we dan ook met de maid en mijn mama in de supermarkt om ingrediënten te kopen. de hele dag hebben mijn mama en ik samen taart, pao de qeuijo (kaasbolletjes, die zijn super beroemd in Brazilië en heel lekker.) en brigadeiro gemaakt. Brigadeiro is een soort van koude chocolade kwark/pudding achtig iets in een rondje met hagelslag erop. Mijn ouders vinden me trouwens gestoord dat ik hagelslag op mijn brood eet. Iedere keer als ik het eet trekken ze een hoofd van hoe kan je dat lekker vinden. Ik denk niet dat ze geloven dat iedereen in Nederland het op brood eet. De maid was in de buitenkeuken nog bezig met andere hapjes. Aan het einde van de dag hadden we dan ook super veel eten, maar dat is op alle feestjes zo. Brazilianen hebben liever te veel eten dan te weinig. Op een feestje in Brazilie heb je dan ook taart (je mag zoveel taart eten als je wilt...) pao de qeuijo, brigaderio, bbq, en nog iets van 5 verschillende andere hapjes waar ik de namen steeds van vergeet. Ze gaan ervanuit dat je een of twee stukken taart neemt, en van alle hapjes ongeveer 5 a 10 stuks. Super veel eten dus. Toen ik uitlegde dat we in Nederland meestal een stuk taart krijgen, een beetje chips en wat borrelnootjes/chocolade vonden ze dat heel raar en totaal niet gastvrij, best grappig om mee te maken hoe anders het is. Aangezien het bijna zomervakantie was en alle meiden op dieet waren (want in de vakantie gaan ze allemaal naar het strand en willen ze dun zijn) hadden we superveel eten over. Dat vond ik helemaal probleem ;). Ik heb tot woensdag nog 2 stukken taart per dag gegeten. De taart was heerlijk. Het was een chocolade taart bestaande uit twee delen, met in het midden een heerlijke kokus vulling en op de bovenkant heerlijk gesmolten brigadeiro met hagelslag. Om de taart heen hadden we kitkats gezet. Ik zal bij de foto's een foto van mijn taart posten. De taart was wel 2x zo groot als de gemiddelde nederlandse verjaardags taart en de lekkerste taart die ik ooit gegeten heb. De kleuren van mijn verjaardag waren rood wit blauw, van de Nederlandse vlag. De ballonnen, bekers & boordjes waren dan ook allemaal rood wit blauw. Ik was helemaal met mijn mama naar een speciale feest winkel gegaan om rood wit blauwe spullen te komen. We vierden mijn verjaardag buiten op ons terrein waar ze een soort van speciale zithoek hebben voor als er familie of visite is. Mijn ouders hadden de Nederlandse vlag opgehangen en natuurlijk d ballonnen er neergelegd en het zag er super feestelijk uit. Ik vond het echt super fijn dat mijn ouders er zoveel werk van gemaakt hadden. Toen het feestje begon was het ook gelijk gezellig. Het leuke aan Brazilianen is dat ook al kunnen ze maar 20 minuten blijven omdat ze andere activiteiten hebben ze alsnog komen. Het was een super gezellige avond met veel eten, gedans (dat doen ze hier op elk feestje en vinden ze super leuk) en vooral veel lol. als kadotjes kreeg ik nieuwe havaianas (dat is altijd goed) bodylotion, chocolade parfum & oorbellen. Van mijn vriendinnen groep krijg ik nog een kado, ze zijn er al 2 weken mee bezig, dus ik ben super benieuwd.
Het was in ieder geval een super leuke avond en ook een mooie herinnering.

En toen twee weken later, moest ik verhuizen.
Dat kwam ook weer heel onverwachts, ik had op de rotary al meerdere keren gevraagd wanneer ik ongeveer ging verhuizen, maar ze deden het lekker op z'n Braziliaans (later, komt wel goed, duurt nog wel even...). Toen kreeg ik op zondag avond half 10 te horen dat ik de volgende dag ging verhuizen. Dat was wel erg snel, dus uiteindelijk is het dinsdag (gisteren) geworden. Mijn gastmoeder moest al huilen toen ze het vertelde omdat ze nog niet wilde dat ik weg ging. Ik vond het afscheid nemen van mijn eerste familie best moeilijk. Toen ik hier 4 maanden geleden aankwam had ik niks, ik sprak de taal niet had nog geen vrienden en kenden niemand. Nu 4 maanden later heb ik hier toch wel een aardig leven opgebouwd en hun hebben daar natuurlijk een belangrijke rol ingespeeld. Ik was niet de enige die het moeilijk vond hoor, iedereen was in tranen toen ik naar mijn tweede gastgezin ging. Ik mag in ieder geval altijd terug komen bij ze, en ik mag nog steeds met ze mee naar de gym. Daar zit je dan, met nog maar net uitgepakte koffers in je nieuwe gastgezin. Ze zijn heel erg lief en verzorgend en ik weet wel zeker dat ik het hier goed ga hebben. Het enige minpuntje is dat ik een kamer moet delen met mijn gastzusje en ik af en toe toch wel behoefte heb aan een momentje voor mezelf, maar dat moet goed komen en maak ik me verder ook geen zorgen over.

Vandaag precies ben ik 4 maanden hier. De tijd is voor mijn gevoel veels te snel gegaan en ik heb nu een beetje een midlife exchange crisis, omdat de tijd zo snel gaat en ik nog zoveel wil doen! Ik ga binnenkort maar even een lijstje maken met dingen die ik nog wil doen en dat met mijn nieuwe gastouders bespreken. Er staan in iedergeval genoeg leuke dingen op mijn programma. Zo heb ik inmiddels zomervakantie en kan ik lekker elke dag uitslapen, zwemmen in het zwembad (mijn nieuw gastgezin heeft een zwembad) en in de middag met vriendinnen afspreken. Ook ga ik binnenkort wat exchange students bezoeken in hun stadjes, en met nieuw jaar komt Eline ( een mede exchange student uit Nederland die nu ook in Brazilië zit) mij opzoeken en gaan we samen nieuw jaar vieren. In januari begint onze vakantie met de andere exchange students en gaan we 23 dagen het noord oosten van Brazilië bezoeken, bekend om het warme weer, de feestjes & de mooie stranden. Ik heb hier allemaal super veel zin in en ben voorlopig nog wel even bezig met mijn kamer in te richten en uit te pakken. Ik ben super benieuwd naar wat voor mooie & leuke dingen mij de komende vier maanden te wachten staat.

Groetjes& Kusjes uit het warme Brazilië.