Time flies, 3 maanden in Brazilië

" Je engels is zo goed en je hebt bijna geen accent, soms vergeet ik echt dat engels niet je moedertaal is."

~ mijn lieve vriendinnetje uit de Verenigde staten. Ik hoop aan het einde van dit jaar te kunnen vertellen dat iemand dit tegen me zei, maar dan over mijn portugees.

Hoihoi, daar ben ik weer. Ik ga maar alvast beginnen met mee te delen dat mijn spelling niet optimaal zal zijn, mijn nederlands is momenteel echt beroerd. Ik skype vrij weinig met Nederland, en als ik het doe moet ik soms heel hard nadenken omdat ik bepaalde worden niet meer herinner. "ehm, hoe zeg je dat ook alweer?" is dan ook mijn meest voorkomende gedachte als ik aan het skypen ben. Bizar hoe snel dag kan gaan als je 3 maanden zo goed als geen Nederlands praat. Maar goed,Inmiddels alweer een maand verder sinds mijn laatste post. Over 3 dagen ben ik hier precies 3 maanden en is een kwart van mijn exchange alweer voorbij. wow wat ging dat snel. ik heb natuurlijk niet stil gezeten, wel veel stil gelegen aan het zwembad in de zon.

Zo heb ik de verkiezingen mee gemaakt, mijn verjaardag gevierd, in een club geweest waar het balkon van de bovense verdieping even in brand stond en heb ik de andere exchanges ontmoet.

De verkiezingen

De verkiezingen in Brazilie is toch wel het gene wat er in deze maand centraal stond. Verkiezingen in Brazilie gaan er dan ook heel anders aan toe als in Nederland. In nederland kiezen wij de volksvertegenwoordiging (de tweede kamer) hier in Brazilie stem je op jou favoriete president kandidaat. Hoewel mijn portugees nog niet super is heb ik wel heel erg hard mijn best gedaan om het braziliaanse systeem te proberen te begrijpen. Als ik het goed begrepen heb zijn er twee rondes, de eerste ronde stem je voor een partij die in de overheid zit, en stem je op jou favoriete president kandidaat. De grote namen voor de president kandidaten waren dan ook Dilma (die de huidige presidente was) & Aecio. De eerste ronde van de verkiezingen mag je in principe nog op iedereen stemmen, maar de tweede ronden is de "winnaars" ronde waar je deze verkiezingen alleen nog op Dilma & Aecio kon stemmen. Maar eerst naar de eerste ronde van de verkiezingen. Wat wordt er in Brazilie veel geld geïnvesteerd in verkiezing spotjes, reclame etc. echt ongelooflijk. Zo was er 2 maanden elke dag lang op de belangrijkste zenders van de braziliaanse tv uren lang spotjes waarin Dilma vertelde over wat ze allemaal bereikt heeft in Brazilie, en hoe blij de mensen met haar zijn en waarom het volk vooral op haar moeten stemmen. Aecio deed het zelfde, maar dan vooral waarom hij beter was dan Dilma en waarin hij het beter ging doen. Ook rijden er elke dag meerdere keren auto's met boxen op het dak door de hele stad die een simpel reclame spotje laten horen wat de hele dag in je hoofd blijft hangen. ik woon in een nieuwbouw wijk echt aan het uiterste puntje van araxá, ons huis is pas 2 jaar oud en het huis van de buren moet nog gebouwd worden, maar de auto met dit spotje kwam 3x per dag langs. Het spotje is zo hard, dat als ik achter in het huis zat met mijn ramen dicht ik het nog kon horen. Dat zegt wel iets over de hoeveelheid geld erin wordt gestoken om reclame te maken. De laatste weken was er onwijs veel reclame. Heel araxa hing vol met posters van Dilma& Aecio. Als mijn vader me ophaalde van school en we voor een stoplicht stonden te wachten stonden er mensen die voor het stoplicht gingen staan zwaaien met de vlag van Dilma of Aecio. Ook paradeerde deze mensen met hun vlaggen elke dag door de winkelstraat en er werden overal folders uitgedeeld met stem op Dilma of Aecio. De laatste week stonden ze zelfs bij de ingang van mijn school. In Nederand gaat het er toch wat lievelijker aan toe bij de verkiezingen, hier word je elke dag meerdere keren benaderd om vooral op Dilma of Aecio te stemmen.
Het verschil tussen Dima & Aecio is dat dilma meer gericht is op het helpen van de armen, zo krijgen arme mensen een huis van de overheid, en bouwt dilma openbare technische scholen waar hele goede leraren werken. De school is gratis, maar je moet wel slim zijn om op die school toegelaten te worden. Je moet een test maken en als je die test gehaald hebt mag je er pas studeren. Als je op deze school hebt gezeten krijg je automatisch toegang tot de betere universiteiten, iedereen in mijn stadje wil dan ook naar deze school. aan de andere kant is de school heel zwaar en moeilijk. Vrije tijd heb je niet echt, en als je blijft zitten moet je van school af. Dilma heeft er onder anderen voor gezorgd dat er meer mensen in Brazilië in de middenklas terecht gekomen zijn. Dat is heel knap in een zon groot land. Aecio is liberaler en focust zich liever op inflatie en de economische groei dan op de armen. De economische groei was dit jaar slechts een half procent(dat is relatief laag). Er heerste de afgelopen weken een enorme tweestrijd in Brazilië, want hoewel aanhangers van Dilma roepen dat Dilma de beste is en niemand de arme mensen meer gaat helpen als dilma. Je bent eerder dom als je niet op dilma stemt, want zijn de armen mensen weer terug bij af. Zo roepen de aanhangers van Aecio dat het helpen van de armen niet genoeg is om de economie weer op orde te krijgen, Dilma heeft laten zien wat ze kan, maar het is niet genoeg. Aecio is trouwens ook erg gunstig voor de rijke mensen, dus alle rijke mensen stemmen dan meestal ook op Aecio.
Wat ik super aan Brazilianen vind is dat ze super open zijn. Ze zijn eerder trots op wie ze stemmen dan dat ze het geheim houden. De discussie is dan ook overal. Op straat, in een restaurant, bij de kapper, soms voegen zelfs vreemden zich bij de discussie. Ik kan ook aan iedereen vragen op wie ze stemmen. Dat vind ik echt super. Mijn gastouders hebben op Dilma gestemd. Maar de ouders van mijn vriendinnen hebben weer op Aecio gestemd omdat ze Dilma corrupt vinden. Mijn gastouders ontkrachten dit weer, de voorgaande presidenten waren veel corrupter dan dilma. Het stemmen is ook een verhaal appart. Wij moesten stemen in het dorp waar mijn vader vandaan kwam, en de broers van mijn vader waren met hun gezin ook in dit dorp. Dit dorp is gelukkig maar 1,5 uur rijden, dus stemmen in ons eigen stadje was echt niet veel makkelijker geweest ;). Zelfs tussen de famillie was er onderling strijd. Ik vond het erg grappig om te zien hoe de broer van mijn vader, die het duidelijk niet heel breed heeft op Aecio stemden, terwijl mijn gastouders best tegen de bovenkant van de middenklasse aanzitten en op Aecio stemden. 90 % van de rotary stemt overigens op Aecio, ook logisch want de meeste mensen van mijn rotary zijn rijk. Een iemand stemde niet op Aecio, maar dat moest ik geheim houden van hem. Uiteindelijk heeft Dilma de verkiezingen gewonnen, met een verschil van 51 procent voor dilma en 49 procent voor Aecio, nek aan nek dus. Het was ook onwijs spannend, dat moet ik toegeven. Ik als Europeaan zou denk ik toch voor Dilma stemmen. Komt misschien omdat ik voor Brazilië nog nooit echt armoede heb gezien, maar hoe de mensen hier in de fuvelaz leven is echt verschrikkelijk. Het doet pijn omdat te zien.

Tegenstellingen.
Nu ik hier 3 maanden ben, kan ik ook mijn oordeel wel uitspreken over de tegenstellingen die ik hier ervaar. Toen ik hier heen ging 3 maanden geleden had ik een nogal rooskleurig idee over de armoede hier, ik dacht (en hoopte vooral) dat de armoede een ver van mijn bedshow zal zijn en ik er behalve in grote steden niet veel van mee zou krijgen. Nou de meeste mensen zullen wel begrijpen dat dat niet zo is. Mijn stadje heeft een mini stukje fuvela. ik rij er elke dag met de bus als ik naar dansen ga langs. Overdag is het er niet super, maar savonds is het erg gevaarlijk. Wij hebben een vrouw die 3x per week ons huishouden doet, en zij woont nog net niet in de fuvela, ze heeft een huis gekregen van de overheid, maar de buurt waar ze woont is onwijs gevaarlijk. Ik vind het soms erg moeilijk om haar verhalen aan te horen. Niet omdat het me niet intreseerd, maar omdat ik haar niet echt kan helpen. Haar man is overleden, en ze heeft 3 kinderen. Haar oudste zoon is gezond en werkt. Haar tweede kind, een jongen is 3 jaar geleden dood geschoten in de Fuvela. Zonder specefieke rede. Haar jongste dochter is gehandicapt, waardoor ze niet goed kan praten en moeite heeft met zichzelf te uiten. Ze heeft dan ook geen geld om juiste zorg voor haar kind te regelen. Meestal gaat haar dochter mee met schoonmaken en helpt ze haar moeder. Ik vind het best pijnlijk om te zien hoe ik hier luxe leef en eigenlijk geen echte ellende ken, terwijl zei onwijs hard moet werken voor weinig geld en dan nog zoveel ellende heeft gehad in haar leven. Als ze ziek is werkt ze ook, want niet werken is geen geld. Ik probeer altijd maar gewoon beleefd en aardig tegen haar te zijn, maar ik heb het echt met haar te doen. De mensen die in de Fuvela wonen gaan regelamtig met paar en wagen (auto of fiets hebben ze niet) naar de vuilnisbelt om daar te zoeken voor bruikbare spullen. Ook ben ik een tijdje terug naar Sao Paulo geweest. Mijn eerste indruk van de stad was niet super. Het stonk er enorm en overal liepen mensen (vaak met een aandoening) zwervend over straat. We sliepen bij famillie, de familie was erg rijk en om in hun appartement te komen, moesten we eerst langs 2 hekken, security en nog een hek. Toen wij aankwamen in hun huis stond de nanny (er waren meerdere famillie leden met kleine kinderen) en de maid al klaar om ons te bedienen. We sliepen op de 9e verdieping, en vanuit mijn kamer keek ik recht in de Fuvela, die pal naast de rijke flat stond, gescheiden met een klein dun muurtje. vanuit mijn raam zag ik de huisjes, de bedelende mensen en de mensen die eruit zagen als bende leden rondlopen in de fuvela. Toen was ik wel erg blij dat het stadje waar ik woon voor Braziliaanse begrippen erg veilig is. Verder heb ik van de stad Sao Paulo overigens niet veel gezien, dit is slechts mijn eerste indruk.

Mijn leven hier

Weer even terug naar mijn leven op dit moment, mijn portugees gaat nog steeds vooruit en ik begrijp inmiddels bijna alles als mensen niet te snel praten en kan mezelf ook steeds beter uiten. Ik kan inmiddels gewoon met mensen afspreken die alleen portugees praten en het gewoon gezellig met hun hebben. Meestal ga ik met mijn vriendinnen acai eten. Acai is een soort van ijs gemaakt van kersen, maar je moet er wel dingen bij eten zoals chocolade saus, aardbeien, nootjes of banenen. Het is echt zo lekker, ik wou dat we dat in Nederland hadden. School vind ik niet super, dat komt vooral omdat leraren erg snel praten en vakken zoals scheikunde en wiskunde me in nederland al niet lagen, laat staan in een andere taal. Het heeft er ook zeker mee te maken dat ik om 6 uur op moet staan, want hoe vroeg ik ook ga slapen ( ik slaap meestal elke dag om 10 u) ik ben de eerste twee uur van school altijd zo moe dat ik echt heel hard mijn best moet doen om niet in slaap te vallen. Na de pauze ben ik meestal wel harstikke aanwezig en probeer ik portugees te leren of praat ik met mijn vriendinnen. Na schooltijd ga ik meestal naar dansles of na de sportschool. Ik vind dansen hier echt super leuk. Het is heel vrolijk en veel vanuit je heupen dansen. Ik vind het vanuit je heupen dansen erg moeilijk. 2 weken geleden lukte het inenen om een bepaalde dans waarin je met je heupen rondjes draait van links naar rechts doen, ik had wel het idee alsof ik mijn heupen los draaiden want het deed super veel pijn, maar ik was me toch inenen soepel. Dat was echt super. Sportschool ga ik om af te vallen, want ik ben weer aangekomen (we hadden vakantie en ik deed 0 aan sport omdat ik elke dag met vriendinen aan het afspreken was, en ik at elke dag taart acai etc.. en dan in Braziliaanse porties, dat is 2,5 keer de nederlandse..) dus nu ben ik weer helemaal op gewicht, maar in Januari ga ik met de anderen exchanges op reis naar Rio de Janeiro, Natau (het strand van natau staat in de top 10 van de mooiste standen van de wereld) Salvador, Belo Horizonte en nog veel meer plaatjes. Maar, dat betekent ook heel veel bikini. Ik wil een mooi afgetraind lichaam als ik straks op het strand in Rio de Janeiro sta, dus dat is momenteel mijn grootste drijfveer om zoveel te sporten. Soms sta ik wel twee keer per dag in de sportschool. Ik moet zeggen dat ik het helemaal niet zo erg vind, ik krijg steeds meer conditie en voel me steeds fitter. In de vakantie miste ik het sporten zelfs. Dat terwijl ik in Nederland liever in mijn bed bleef liggen dan "sportief" doen.

Feestjes
Wat ook typisch Braziliaans is is feestjes. Ik ben inmiddels al naar heel wat feestjes en verjaardagen geweest, of het nou een bbq is van mijn vaders werk of 3 meiden die in de zelfde week 18 worden, Brazilianen zijn altijd opzoek naar een feestje. Een paar weken terug hadden we een heel groot "Schoolfeest" van de school waar mijn vriendinnen op zaten. Er waren heel veel jongeren van heel araxá en er waren super veel mensen. Het thema van Het feestje was "Welcome to Fabulous Las Vegas." Dit hield in dat alle meiden in mooie gala jurken hoge hakken en veel makeup aanwezig moesten zijn, terwijl de heren er met slechts een overhemd makkelijk van af kwamen. Als er een groot feest is, dragen braziliaanse meisjes heel veel makeup. Ik heb me oplaten maken door mijn vriendinnen en ze waren wel een halfuur bezig. Toen ik in de spiegel keek zag ik er echt heel anders uit. Ik vind het altijd erg grappig om te zien hoe braziliaanse meisjes er op school uitzien of ze net hun bed uit gerold zijn (geen makeup, dikke trui, haar in een knotje of snel een borstel er door heen hebben gehaald) terwijl als er een feestje is ze het er liefst uitzien als filmsterren die naar een oscar uitreiking gaan. De jurkjes in Brazilië zijn wel echt heel kort zo kort dat als een meisje een verkeerde stap zetten of ook maar iets bukten gelijk de hele boel te voorschijn kwam. Op feestjes is het gebruikelijk om veel te dansen en vooral jongens willen graag laten zien wat voor een losse heupen ze hebben. Ik vind het erg indrukwekkend en ook een beetje beschamend om te zien dat de gemiddelde Braziliaanse jongen beter kan dansen dan ik. Wat ik ook grappig vond, dat tijdens het schoolfeestje gewoon volop eten (sandwiches etc) aanwezig waren, gratis. Ook waren er op de tweede verdieping mensen aanwezig die vuur spuwden, een iemand vond het leuk om het te doen op de balkon rand, dus toen ik me om draaiden stond de bovenkant van de balkon rand ineens in brand, was met 5 seconden weer uitgeblazen of wat de vuurspuwer er ook me deed, maar ik schrok er best wel van. In Nederland had dit natuurlijk echt niet gemogen, maar op dat soort momenten moet je dat maar loslaten. Maar ook op huisfeestjes gaat iedereen dansen, in het begin vond ik het wel een beetje gênant om zo te gaan dansen, maar als de uitwisseling student zijn Brazilianen heel tolerant en leren ze je veel liever hoe je wel moet dansen dan dat ze lachen om wat je niet kan. Op feestjes is er ook belachelijk veel eten aanwezig. ik was op een feestje waar ongeveer 40 man waren, en ze hadden voor 15 kilo aan vlees ingekocht. Daarnaast was er nog taart, Braziliaanse koekjes etc. Je hoeft nooit honger te lijden op een feestje in Brazilië. In het weekend ga ik meestal in de ochtend met mijn ouders zonnen en zwemmen in de middag afspreken met mijn vriendinnen. (We gaan in de ochtend zwemmen omdat het dan nog niet zo heet is dat je leven verbrand, rond 2 uur is het hier 38 graden....)

Mijn Verjaardag en het ontmoeten van de andere exchange students.

Vorige week vrijdag was mijn verjaardag! Ik had de luxe dat ik mijn verjaardag op kamp mocht vieren in aanwezigheid van de andere uitwisselingsstudenten, echt een super ervaring. De kamp begon ook op vrijdag om 5 uur. Het kamp was in een luxe hotel in Aruguari, 2,5 uur vandaan van waar ik woon. Mijn moeder moest voor haar werk in Uberlandia (grote stad, 30 min van Aruguari af). We sliepen bij de oma van mijn moeder. We gingen al donderdag ochtend heen. Donderdag zelf heb ik en beetje gerelaxed in het luxe appartement van de oma van mijn moeder en genoten van het feit dat ik niet naar school hoefde en er snelle wifi was (de wifi in mijn huis is vreselijk sloom). Toen mijn moeder klaar was met werken gingen we shoppen. Shoppen in mijn stadje gaat moeilijk omdat het klein is en er niet veel winkels zijn, en bovendien is het erg duur, in een grote stad is het goedkoper.) Het shoppen was echt super leuk en de oma van mijn moeder (ze is 90 jaar) ging ook mee. Van haar mocht ik iets uitzoeken voor mijn verjaardag, echt super lief. In Brazilië shop je trouwens in Malls, omdat het daar lekker koel is. De malls zijn erg luxe en schoon, erg fijn. Na het shoppen gingen we nog wat eten en slapen. De volgende ochtend werd ik wakker en was ik jarig. Het was zo leuk om mijn telefoon te checken, ik had super veel berichtjes van vriendinnen kennisen etc die me feliciteerden en wilde weten hoe het met me was. Toen ik opstond had de maid van mijn oma een mega verjaardag ontbijt voor me gemaakt wat echt super lekker was. Toen mijn moeder thuis kwam van haar werk kreeg ik haar kado, nieuwe schoenen. Ik ben super blij met mijn nieuwe schoenen, ik mag ze alleen niet aan naar school omdat het sandalen zijn en je mag alleen sneakers aan naar school. Sandalen zijn natuurlijk veels te sexy. Na de lunch werd ik door de chaffeur van mijn oma in een super de luxe auto die super lekker zat naar arugari gebracht. De andere exchange students wisten dat ik jarig was, en ze deden echt hun best om me jarig te voelen. Echt super lief. De eerste dag kregen we kennismaking met de rotex (de mensen uit mijn district die vorig jaar naar andere landen zijn gegaan) en een presentatie over de reizen die we konden gaan doen dit jaar. Toen de presentatie afgelopen was ging de deur open en kwam de hele rotary, begleiding en nog wat mensen van de rotex binnenlopen met balonnen en een taart en moest iedereen van de uitwisselings studenten langs zal ze leven voor me zingen in zijn of haar taal. Daarna gingen we met zijn alle taart eten. De uitwisselingstudenten komen uit duitsland, frankrijk, Mexico, VS, Turkije, Taiwan & Canada. De uitwisseling studenten voelen op een of andere manier een beetje als familie, iedereen is super aardig naar elkaar en we maken natuurlijk allemaal dezelfde dingen mee. Ik ben super goed bevriend geraakt met een meisje uit de VS en een jongen uit Duitsland. Het is echt gaaf om vrienden te hebben over de hele wereld. Na het taart eten en wat vrije tijd gingen we uiteten in een restaurant, de leiding wist natuurlijk van mijn verjaardag en ik werd dan ook naar voren geroepen. Toen ging het hele restaurant voor mij zingen. Dat was best een beetje ongemakkelijk maar wel super leuk. Nadat alle koks en de baas van het restaurant me gefeliciteerd had konden we weer verder eten. Na het eten gingen we zwemmen en slapen. De dagen die erop volgde waren vol lol, zon, eten, zwemmen en vooral dingen horen over de andere culturen, de regels van het district etc. As maandag hebben we weer een meeting en 28 29 30 november weer. In december hebben we natuurlijk de grote zomervakantie hier, waarin ik de andere exchange students veel kan opzoeken. Mijn verjaardags feestje hier voor vriendinnen moet ik nog vieren, maar dat komt later pas. Mijn vriendinnen zitten nu druk in de toetsweek, dus als die afgelopen is zie ik wel weer. Ik begin een beetje de Braziliaanse relaxedheid over te nemen, geen zorgen voor de dag van morgen & het komt allemaal wel goed. Nou moet ik wel toegeven dat dat erg makkelijk is al je niet echt verplichtingen hebt. Over een maand ga ik al verhuizen naar mijn tweede gastgezin! Super spannend. Ik heb al een keer een weekend bij ze gelogeerd om kennis te maken, en ze waren super lief.

Ik ga de komende weken in ieder geval veel dansen,eten, feesten, met vriendinnen afspreken zwemmen en vooral genieten. Ik kijk super erg uit naar de zomervakantie, want dan hebben mijn vriendinnen veel tijd om met me af te spreken. De lente vakantie was namelijk echt geweldig.

Groetjes & kusjes vanuit het warme Brazilië.