Reizen in Brazilië. 6 maanden.
Door: Laura Bas
Blijf op de hoogte en volg Laura
08 Februari 2015 | Brazilië, Araxá
Hoihoi allemaal,
6 maanden alweer, ik schrok een beetje toen ik dit schreef, 6 maanden klinkt zo lang, en voor mijn gevoel ben ik helemaal niet zo lang weg.
er zat even een maandje tussen, maar de maand december was door alle feestdagen super druk, en 3 januari vertrok ik alweer naar Belo Horizonte voor mijn reis, tijd voor een uitgebreide blog dus.
December:
December was een drukke maar leuke maand, ik ben 1 december natuurlijk van gastgezin gewisseld en heb toen even een weekje niet zoveel gedaan, moest natuurlijk even wennen. In het condominium waar ik nu woon (een condominium is een woonwijk met muren erom heen en je moet eerst langs beveiliging om de woonwijk te mogen betreden) was een jongen die een vorig jaar op uitwisseling was geweest naar de VS. Ik heb de eerste week veel met hem opgetrokken en hij had me voorgesteld aan wat andere mensen uit de wijk en eigenlijk heb ik de hele week met hem en zijn vrienden opgetrokken. Helaas waren hij en zijn vrienden slechts voor de zomervakantie in Araxa, want als Braziliaanen gaan studeren gaan ze allemaal massaal naar grote steden die 4 a 5 uur van Araxa afliggen, waardoor ze eigenlijk alleen maar "naar huis" keren voor feestdagen en vakanties. Daarna had ik een weekendje met wat exchange students, wat leuk was. Toen het weekend over was kwam mijn goede vriend Hannes uit Duitsland die in hetzelfde district zit als ik me gezellig een weekje opzoeken. Dat was super gezellig. In die week heb ik hem Araxa laten zien, nam mijn eerste gastgezin ons mee uit eten, hebben we afgesproken met mijn Braziliaanse vrienden en hebben we vooral heel veel lol gehad. Toen deze week over was ging ik met mijn moeder mijn broertje en zusje een weekje naar Uberlandia, omdat het bijna kerst was. Daar bleven we een week bij familie van mijn moeder en aan het eind van de week vierde we kerst. Deze week in Uberlandia was leuk, maar ook wel moeilijk. We sliepen in het huis van de ouders van mijn gastmoeder. Hoewel ik van mijn eerste gastgezin zeker aan mijn moeders kant toch redelijke rijkdom gewend was, was dit het totaal andere uiterste. De ouders van mijn moeder woonde in een klein huis, met oude meubels en het huis rook niet erg fris. "Het huis is erg oud" verontschuldigde mijn moeder zich nog voor de onfrisse lucht. Een beetje verbaasd dat ik hier een week moest gaan slapen stopte ik mijn spullen in de slaapkamer. We sliepen met ongeveer 12 mensen in dit oude vieze huis. Ik sliep met mijn gastmoeder en mijn gast oma op een kamer. Ik sliep onder een niet zo schone deken in een niet zo schoon bed. de badkamer was ook erg primitief. De volgende ochtend was mijn moeder in tranen omdat ze haar zoon die in Canada op exchange is miste en was mijn gast oma aan het huilen omdat ze haar overleden zoon miste. Toen heb ik toch maar gevraagd of ik in een ander huis mocht gaan slapen omdat ik wat meer privacy wilde. Aangezien mijn broertje en zusje ook in andere huizen sliepen leek me dat niet zon probleem. Mijn familie vond het niet super leuk, maar ze begrepen het wel. Met 12 familie leden in een niet zo schoon klein huis slapen is natuurlijk iets anders dan met 12 onbekenden. Diezelfde ochtend werd ik naar het huis overgebracht naar het huis van mijn tante van mijn vaders kant waar mijn gast zusje sliep. Dit was gewoon een ruim appartement en ik had mijn eigen kamer. Ik was weer helemaal gelukkig. Zo zie je maar weer dat het toch handig is om voor jezelf op te komen. De volgende dagen waren heel leuk, mijn gastneef van 23 en zijn vriendin namen me een beetje onder hun hoede, en zij namen me mee naar de grote shoppingmalls en zelfs de bioscoop. Deze twee dagen met hun waren super leuk. de dag hierna was het kerst. Kerst in Brazilië is heel anders dan in Nederland. Hoewel wij in Nederland met kerst heel erg het samenhorigheid gevoel hebben en gezellig met elkaar uitgebreid eten was het in mijn gastgezin heel anders. Op eerste kerstdag kwam mijn vader pas om 7 uur savonds aan in Uberlandia (hij was de hele week in araxa gebleven om te werken). Rond 9 uur begon het kerstdiner. Mijn gastvader was daar maar 20 minuten aanwezig want hij was super moe van het werk en ging daarna slapen op de bank. Het kerstdiner stelde ook niet heel veel voor, binnen stond alles op de keuken tafel en als je honger had kon je binnen een bord pakken het eten opscheppen en dat buiten waar de tafels stonden waar de familie aanzaten opeten. Een groot deel van de famillie was aanwezig, maar sommige familie leden kwamen heel laat of heel vroeg omdat ze nog naar andere familie moesten. Kerst versiering was er ook niet echt, het grappige was dat er een kind jarig was op deze dag, en aan de opmaak van haar verjaardag (balonnen, slingers etc) was meer aandacht besteed dan aan het hele kerst gebeuren. Ik had zelf ook totaal geen kerst gevoel, maar als het om 9 uur savonds nog 31 graden is en je met onbekende zit je natuurlijk niet echt een kerstgevoel hebt. Het voelde voor mij meer als een familie bijeenkomst dan als kerst. toen het 12 uur snachts was gebeurde er toch nog wel wat bijzonders. Mijn gastvader en gastbroertje werden wakker gemaakt en de hele familie ging een soort kring staan waarin iedereen elkaars handen vasthield. Daarin begon het hoofd van de familie met een toespraak over dat er nu een nieuw jaar begonnen was, en hij begon met te vertellen waar hij dankbaar voor was dit jaar. Nu voelde het al wel wat meer als kerst met het familiegevoel. Daarna vertelde alle mannelijke gezinshoofden (vrouwen mochten niet, want in Brazilië is de man nog steeds de baas) waar zij dankbaar voor waren. Toen iedereen aan de beurt was geweest zei de hele familie hardop het gebed en werd de circel gebroken. Daarna gaf iedereen elkaar een zoen en wenste iedereen elkaar vrolijk kerstfeest en werd er heel veel vuurwerk afgestopken. Voor mijn gevoel had het net zo goed oud en nieuw kunnen zijn maar dat maakte niet uit. Rond half 2 gingen mijn ouders en ik verhuizen naar het huis van mijn vaders kant, die ook in Uberlandia woont. Dat huis was heel groot en redelijk luxe, en daar had ik ook weer mijn eigen kamer. Mijn gast oma van mijn vaders kant was super lief en ze had heerlijk voor ons gekookt en ik praatte veel met haar. Tweede kerstdag bestaat niet echt in Brazilie, dus we waren "tweede kerstdag" met de familie van mijn vaders kant. dat was gezellig en rustig. Iedereen was nog een beetje moe van de dag ervoor dus het was vooral relaxed bbqen (het was natuurlijk 33 graden) en als het te warm werd even binnen zitten waar de airco aanstond. De dag na 2e kerstdag vertrokken we weer terug naar araxa, mijn gastoma was heel verdrietig omdat mijn vader beloofd had nog 2 dagen langer te blijven, maar mijn vader heeft als grote hobby een eigen boederij in araxa, en daar moest werk verricht worden dus konden we niet blijven. Ik vond het niet heel erg omdat ik na een weekje constant onder mensen geweest te zijn ook wel verlangde om weer lekker thuis te zijn. We kwamen op een zondag thuis en op maandag kwam Eline, mijn vriendin uit Nederland met wie ik samen vloog met haar familie naar araxa om hier oud & nieuw te vieren. Dat was gezellig. Was heel fijn om na 5 maanden weer even nederlands te kunnen praten, en exchange verhalen uit te kunnen wisselen. Na 5 dagen met haar opgetrokken te hebben, haar uiteraard ook mijn vriendinnen laten ontmoeten en wat van araxa gezien te hebben gingen we samen oud en nieuw vieren in een hotel. Het was een best bekend hotel in Araxa, en het feest van het hotel kost 60 euro, dus besloot de hele familie om gewoon buiten in de tuin bij het zwembad te gaan zitten met eten. daar vertelde we het leukste van 2014 en wat we wilden verbeteren in 2015. Het was voor Eline en ik heel raar dat het in Nederland om 9 uur al oud&nieuw was, terwijl wij nog 3 uur moesten wachten. Om 12 uur wenste we elkaar allemaal gelukkig nieuw jaar. Vuurwerk was er niet. Voor een goed oud & nieuw feestje moet je dus gewoon in Nederland zijn. Ik vond het wel fijn om het met eline te vieren, had ik toch nog Nederland bij me. Een vriendin van mij was toevallig op dat feestje, en die kwam even naar buiten om ons gelukkig nieuw jaar te wensen, daarna zei ze dat ze de eigenaar van het feest kende en eline en ik gratis op het feestje naar binnen mochten. Super lief natuurlijk. Toen kregen we een bandje om van het feest en hebben we daar nog een uurtje rond gehangen en daarna kwam mijn gastvader mij weer ophalen.
Januari.
De dagen na oud en nieuw had ik nog 2 dagen om met mijn Braziliaanse vriendinnen af te spreken. Ik had in de maand december alleen na kerst veel met ze afgesproken omdat hun toen ook vakantie hadden, ik was de enige die begin december al vakantie had, omdat ik niet naar de toetsweken hoefde. Ik ging natuurlijk op de trip dus ik had even afscheid van ze genomen en een paar dagen later ging ik met de bus naar Belo Horizonte, ik kwam aan op Zaterdag avond, en op donderdag zou mijn trip beginnen. Ik kwam wat eerder, omdat ik dan met de tante van Eline mee kon reizen in de bus, en Eline me ook nog wat van Belo Horizonte kon laten zien (Eline woont in Belo Horizonte). De dagen voor de trip waren heel leuk, Belo Horizonte is een mega stad, dus er was ook super veel te zien en te doen. De dagen tot de trip waren dan ook super gevuld de hele dag waren we wel onderweg. Van historische monumenten tot shoppingsmalls en een groot meer, Belo Horizonte heeft heel veel cultuur en ook een beetje natuur. Ik vond het erg leuk om te zien hoe het leven in zon mega stad nou is. Veel mensen hebben natuurlijk het idee dat Brazilie heel gevaarlijk is, maar met Eline kon ik gewoon alleen de bussen pakken en een groot deel van de stad zelfstandig bezichtigen. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld in Belo Horizonte. Het enige waar je gewoon op moet letten is je tas, je moet in het centrum niet met je telefoon in je hand gaan lopen en het gewoon niet uitlokken. Je tas moet je dicht tegen je aanhouden, als je dat doet gebeurd er niks. We zijn ook naar een hele grote zondag markt geweest, en een overdekte markt. We hebben super veel gedaan en gezien in Belo Horizonte en ik was dan ook heel blij dat ik de stad Belo Horizonte nog mee kon pakken voordat ik we op de trip gingen. Op donderdag begon de trip, ik had er super veel zin in. We begonnen in een groot hotel in Belo Horizonte, waar we in de ochtend eerst kennis maakten met alle exchange students van over de hele wereld. Ik heb zelfs mensen leren kennen uit Thailand en Japan. Het was best indrukwekkend om te zien dat zelfs de mensen uit taiwan, thailand en Japan redelijk goed engels kunnen. We hadden eerst een lange introductie met de regels. In de middag gingen we naar een shopping mal en later op de avond kregen we dansles. De dansles was Funk. Funk is een redelijk seksuele dansstijl, maar een van de grootste muziekstijlen in Brazilie. De funk les was super leuk om mee te maken, maar ook heel moeilijk. Wij Nederlanders hebben helemaal geen soepel lichaam en al helemaal geen soepele heupen. Het was vooral veel gelach. We kregen de Funkles dan ook helemaal hoe je Funkeros voor stelt, twee zwarte jongens met een sixpack en een ganster uitstraling die hun lichaam in alle bochten en hoeken kunnen brengen. De Funkeros vonden het volgens mij wel grappig om zoveel wereldbewoners les te geven, en de blonde meisjes waren dan ook wel erg gewild bij de funkeros. na de dansles hadden we een bijeenkomst waar we te horen kregen wat we de volgende dag gingen doen hoelaat we op moesten etc. Daarna ging iedereen redelijk moe van de dansles slapen.
Het begin van de reis.
De volgende dag vertrokken we al om half 7 en we begonnen de reis met twee lange busdagen. Na deze twee dagen kwamen we aan in Lencois, een klein maar heel mooi stadje vol met hippies midden in de natuur van Brazilie. Nadat we eerst even lekker gingen lunchen (In Brazilie is eten heel goedkoop, dus voor 5 euro kan je heel goed en lekker lunchen) gingen we naar een waterval. We liepen eerst door een soort bergachtig landschap met hier een daar wat rotsen die we moesten beklimmen en kwamen uiteindelijk uit bij de waterval. Wat zijn watervallen mooi! nadat we een uurtje onder de waterval gestaan hebben en daar gezwommen hadden gingen we via wat mooie uitzichtpunten naar een natuurlijke bron, dat was ook echt geweldig. Het is moeilijk te beschrijven wat het precies was, maar het was echt een super ervaring. Het was een soort bron op een berg omringd met grote rotsen, en sommige rotsen waren dan in een groot rondje waar het heel diep was waar je dan in kon zwemmen, en sommigen ronden waren verbonden waardoor je daar naar een ander rondje kon zwemmen en er waren ook stroomversnellingen die je kon gebruiken als glijbaan. De leiding werd even heel boos nadat jongens van 3 meter hoge rotsen in zon zwem rondje sprongen, maar daarna was de sfeer weer goed. Aan het einde van de middag gingen we weer naar het hotel, waar we een uurtje de tijd hadden om ons op te frissen voor het eten. na het eten hadden we een capoiera show, capoeira is een vechtsport maar dan gecombineerd met dans, en het is de bedoeling om elkaar een soort van aan te vallen maar elkaar niet te raken. Je moet er redelijk lenig voor zijn, maar het is heel gaaf om te zien. Het is natuurlijk typisch Braziliaans, bij zon dans vechtsport hoort muziek er ook bij, dus de mensen die de show gaven maakten ook zelf hun muziek met hun eigen instrumenten en zongen er zelf ook bij. Iedereen was heel erg onder de indruk van deze show. Na de show konden we nog wat spullen van ze kopen en een praatje met ze maken. Brazilianen blijven Braziliaanen, en tijdens dat praatje maken probeerde ze meer de aandacht van de meisjes te trekken, want buitenlandse meiden willen ze maar al te graag mee zoenen. Na de show hadden we nog wat vrije tijd daarna gingen we slapen.
Dag 2 in Lencois
Deze dag stond ook weer vol met leuke dingen! We moesten vroeg op. We begonnen de dag in een natuur park, waar we gingen snorkelen in een grot, dit was super spannend en ook wel een beetje eng. Het was super bijzonder want het water was blauw! Het is het blauwste water wat ik ooit gezien heb. Ik zal er wel een foto van posten zodat jullie een beetje een idee hadden van hoe blauw dat is. We kregen een heel snorkel pak aan en een zaklamp mee. In de grot was het super donker, en zonder zaklamp zag je helemaal niks, maar met zaklamp was het heel gaaf. We zagen de stenen en de verhoudingen van de grot onderwater, en natuurlijk de vissen. Het was ook wel een beetje eng omdat je de gids moest volgen om niet te verdwalen, en op sommige punten was de grot zo laag dat je met je snorkel in het water moest blijven omdat je anders je hoofd stoten. De snorkel tour duurde een uur. Op een aantal punten stopte de gids om wat te vertellen over de grot, maar de meeste mensen waren meestal meer onder indruk van de grot dan in het verhaal wat de gids vertelde. Ik was zelf in iedergeval super onder de indruk van de grot. Na de grot gingen we een zipline doen, waar je van van 12 meter hoge rots afsprong, en via de kabellijn later veillig in het water terecht kwam. Ook dit was eng, maar wel super gaaf. Alle exchange students sprongen uiteraard met de vlag van hun eigenland om hun nek gebonden alsof ze een soort superhelden waren. Ik ook. Hierna hadden we nog wat vrije tijd om rond te lopen in het natuur park en te lunchen, en daarna gingen we al weer de bus in op naar een "echte" grot. we gingen in groepjes van 12 de grot in, en na een wandeling van ongeveer 3 kwartier door de bergen (wat heel mooi was) kwamen we aan bij de grot. Het was nog een flinke afdaling om de grot te bereden, maar het lukte. In de grot kregen we uiteraard allemaal zaklampen. De grot was erg groot en indrukwekkend. Het rook er zoals een grot hoort te ruiken, muffig. Overal in de grot waren van een bepaald soort steen (ben de naam in het Nederlands vergeten) rotsen die op een of andere manier een vorm hadden aangenomen, zo kon je in een rots duidelijk een engel zien, en in weer een andere een uil. Dit was heel indrukwekkend. Op een bepaald moment moesten we allemaal ons licht uit doen en stil zijn. Is toch een beetje eng hoor, zo in het donker en doodste stilte in een grot. De grot rondleiding duurde ongeveer anderhalfuur. hierna moesten we nog teruglopen en daarna gingen we weer terug naar het hotel.
Dag 3 in Lencois
In de ochtend gingen we een berg beklimmen, en het was geen berg waar je lekker kan wandelen, nee het was gewoon de rotsen in een je goed vasthouden. het duurde ongeveer 1,5 uur. Normaal zou je denken nou dat valt nog wel mee, maar als het 36 graden is met een hoge luchtvochtigheid is het toch best wel heel erg zwaar. Na een uur was ik al door mijn 2 liter water heen. Iedereen klaagde dan ook behoorlijk, maar toen we boven op de berg waren was al het leed dan ook direct vergeten. Wat een mooi uitzicht! dingen zoals uitzicht moeilijk te beschrijven. Dat vielen de andere exchange students ook op, iedereen probeerde de mooiste foto's te maken, maar de foto's waren lang niet zo mooi als wat je met je ogen zag. Nadat we hier een tijd vertoeft hebben gingen we weer beginnen aan de afdaling, en wat had iedereen daar een zin in! Toen we beneden waren stapte we de bus weer in, terug naar het stadje waar we gingen lunchen. Na de lunch begonnen we weer aan een 1,5 uur durende wandeling opweg naar een natuurlijke glijbaan. Dit was een enorm hoge rots, die in een glijbaan vorm naar beneden liep en waar superveel stroming was waardoor je super snel naar beneden gleed. Het deed wel een beetje pijn aan je billen natuurlijk, maar dat was het helemaal waard. Nadat iedereen wel 12 keer van de glijbaan afwas geweest (je gleed trouwens iets van 10 meter naar beneden, wel de moeite waard dus) en gezwommen had in het meer wat aan de glijbaan vastzat begonnen we weer aan onze wandeling terug. In het stadje aangekomen kregen we een trommelshow, en konden we ook leren trommelen.
Dag 1 in Maceio.
na Lencois hadden we weer een lange busdag, en toen kwamen we aan in Maceio, een grote stad met het mooiste strand waar ik ooit geweest ben. De dagen in Maceio waren hoe iedereen zich Brazilië voorsteld, mooie stranden met veel palmbomen, helder water een veel kokosnoot en anas water. De eerste dag in Maceio waren we dan ook de hele ochtend op het strand, van 8 tot 1. We gingen altijd in de ochtend naar het strand omdat in de middag de zon te vel was, maar maak je geen zorgen hoor, om 8 uur ochtends is het al 30 graden dus een prima temperatuur om naar het strand te gaan. Op het strand was het vooral veel spelen in de zee met de hoge golven zonnen, zonnen, lekker relaxed lunchen, kokosnoot water drinken en lekker bruin worden. na 1 uur hadden we wat tijd om bij de lokale stalletjes wat te shoppen, maar dat is moeilijk hoor, alles is super duur en er is veel troep. Je mag onderhandelen over de prijs, maar als ze weten dat je een toerist bent ligt de prijs toch altijd vele malen hoger dan als ze weten dat je een Braziliaanse bent. Maar kijken wat ze allemaal verkopen is ook heel leuk. Nadat iedereen inclusief ik een mooie badhandoek met de vlag van Brazilië zo goedkoop mogelijk had gescoord gingen we door naar de middag activiteit, dit was heel gaaf. Met een zeilboot zeilde we twee of drie kilometer over de blauwste zee die ik ooit gezien heb, op weg naar een zandbank waar het water zo helder is dat je direct kan zien wat er op de bodem ligt om daar te zwemmen. Dit was echt een super ervaring. De stilte van het zeilen op de zee, het mooie blauwe water, en dan ook nog het zwemmen in die zandbank was geweldig. We bleven hier ongeveer 2 uur. Daarna keerde we terug na het hotel.
Dag 2 in Maceio
Deze dag was ook weer super, we stonden vroeg op en gingen met een boot naar een soort privé eiland, waar een mega mooi strand was. Dit was echt het mooiste strand waar ik ooit geweest ben. Daar zijn we eigenlijk de hele dag gebleven, maar je kon je daar ook makkelijk uren vermaken, de lokale kraampjes, het eten, het strand en de hoge golven maakte de dag super. Het was een hele relaxte dag, echt het idee wat mensen hebben als ze aan Brazilië denken. Maar ook de boottocht er heen was heel mooi. Aan het einde van de avond gingen we naar een restaurant waar we een forro feestje hadden. Forro is de Braziliaanse volksdans, en dat is best wel heel moeilijk. Dansen is helemaal het ding van Mexicanen, en met 6 mannelijke Mexicanen op de trip hadden de meeste meiden het dansje snel te pakken. Het was een gezellige avond waarin iedereen het dansje aan het einde van de avond beheerste, om het de volgende dag weer verleerd te zijn.
Dag 1 in Natal.
Natal, dat bekend staat om de mooie stranden de vette feestjes en de grote stad eromheen mocht ook niet van ons lijstje ontbreken. De eerste dag in Natal hebben we dan ook de grootste cashew noot boom van de hele wereld bezocht (en geloof me, die is heel groot) daarna zijn we naar het strand van Natal gegaan, en ook wat van de lokale buurt gezien. Het strand Natal is mooi, maar geen enkel strand kan op tegen Maceio. In de avond hadden we een groot feest aan het strand, met DJ eten drinken etc. Wat in de boeken zou moeten gaan als het feestje van de trip ging in de boeken als de vreselijkste avond van de trip. Het feest zelf was leuk, alleen je hebt er altijd een aantal mensen tussen zitten die er van overtuigd zijn dat een feestje zonder Alcohol geen feest is, en er waren 3 mensen die werden betrapt op alcohol drinken. De mensen werden het feest uitgehaald, de bus terug naar het hotel gestuurd en werden uitgesloten van de trip. Het waren opzich hartstikke aardige jongens, en iedereen was behoorlijk geschrokken. Je begrijpt dus wel dat de sfeer van het feest er in een keer uit was. De jongens werden de volgende dag dan ook op het vliegveld naar huis gezet. Het geld van de trip waren ze kwijt plus dat ze hun eigen vliegticket moesten betalen. Het vliegticket last minute van Natal naar Belo Horizonte (is ongeveer een afstand van Nederland-Griekenland) was dan ook rond de 400 euro. Het was voor de groep dan ook een goed voorbeeld om ons toch maar heel erg aan de regels te houden. Het was natuurlijk erg jammer dat de jongens weg moesten, maar het was niet anders.
Dag 2 in Natal
Deze dag was een van de hoogtepunten van de trip, we gingen ochtends vroeg naar het strand, waar we met buggy rides (een soort jeep achtige auto) met 130 km per uur door de duinen van Natal scheurde, het was eng maar ook heel gaaf. Het woordje gevaarlijk kennen Brazilianen niet, we moesten namelijk eerst ook nog naar de duinen rijden met de buggy. ook dit deden we over niet zulke stevige weggetjes waar regelmatig andere auto's passeerden met 130 kilometer per uur. Even ging de gedachte door mijn hoofd dat als ik nu uit de buggy ging vallen ik waarschijnlijk dood was, maar daar moet je maar niet aan denkenk. De trip door de duinen met de buggy was geweldig, super spannend en vooral heel snel. Een achtbaan is er niks bij. Op mooie uitzichtpunten stopten we uiteraard en maakte we wat fotos. De buggy ride eindigden op een privé strand waar we gingen zand snowboarden. Ik kwam er al gauw achter dat zand snowboarden totaal niet mijn talent is, en ik meer naar bededen gleed plat op m'n kont dan dat ik op het snowboard stond, maar het was in iedergeval heel leuk om mee te maken. We eindigde uiteraard weer op het reguliere strand van Natal, en bleven daar nog een paar uurtjes voordat we weer naar huis gingen.
Estancia.
Estancia is een klein stadje super dicht bij Salvador. Het stadje is vooral bekend om de schildpadden opvang die het stadje heeft. Uiteraard gingen we die ook even bezoeken. De schildpadden opvang heeft ook best wat indruk op me gemaakt, ik heb baby schildpadden gezien, schildpadden van 2 meter(!) en de normale schilpadden. We kregen uitgebreid uitleg over hoe schildpadden leven, hoe oud ze worden, waarom ze in de opvang zitten etc. het was heel interessant en uiteraard waren er ook andere zeedieren die we zagen. Na de schildpadden opvang kregen we tijd om het stadje te bezichten. Het stadje had vooral veel kleiding winkels, wat erg fijn was. Ook had het stadje een mooie culturele kerk, en andere bezienswaardigheiden. Omdat het zo warm was namen we voordat we de bus weer in gingen onder weg naar Salvador nog snel even een duik in de zee. Even lekker afkoelen.
Salvador
Salvador is een hele mooie culturele indrukwekkende stad. Onze dag in Salvador begon bij de beroemde kerk, die beroemd is vanwege de kleuren lintjes die aan de muren van de kerk hangen. als je zon lintje koop en draagt mag je drie wensen doen. De kerk zelf was niet super impressive, maar wel bijzonder. In een kamer hingen allemaal plastic lichaamsdelen, handen, voeten, benen, armen en zelfs borsten. ook hing de kamer vol met foto's van mensen. Het bleek dus dat mensen die ongeneselijk ziek waren naar deze kerk gingen, en dan steun van de "heiligen" zochten in de hoop dat hun ziekte geneesbaar kon worden. Iedere keer dat het een succes was, werd het lichaamsdeel wat genezen was nagemaakt van plastic en opgehangen aan het plafond. Het ziet er in iedergeval super raar en naar uit, en niemand wilde echt lang in deze kamer blijven. Na deze kerk gingen we naar de grootste overdekte mall van Salvador om souvenirs etc te kopen. Was leuk om mee te maken, maar de leiding waarschuwde al dat je goed moest op letten, het barst er namelijk van de mensen en er zijn ook veel dieven. Iedereen liep dan ook met de rugzak op de buik, was wel een grappig gezicht. Na de markt gingen we met een lift omhoog naar het historische centrum. Ik denk dat we wel een 500 meter omhoog gingen met de lift, eenmaal boven aangekomen was het mooi, niet te geloven. Het is denk ik een van de meest indrukwekkende steden waar ik ooit geweest ben. De kleuren van de huizen de gebouwen, het was super indukkwekkend. Het is moeilijk te beschrijven maar Mikeal Jackson heeft er een video clip opgenomen in deze stad "they dont care about us" als je deze video kijkt krijg je een beetje een sfeer impressie van Salvador. Salvador is een stad die bekend staat om de Zuid Afrikaanse cultuur, de cultuur die de slaven mee genomen hebben. Dat zie je ook werkelijk overal aan terug. Er leven dan ook veel meer zwarten mensen dan witten, er is meer dans meer verschillende clutuur, onwijs veel geloof, in Salvador zijn wel 318 verschillende kerken en vooral veel Capoeira. Capoeira komt uit Salvador vandaan, dus hier is het ook heel groot. Aan het einde van de dag zijn we dan ook uiteraard naar een theater voorstelling van Capoeira geweest. Was onwijs knap en gaaf. De rijkdom in Salvador is ook hoog. We hebben een kerk bezocht die van de binnenkant alleen maar goud was, van de binnenkant tot en met het dak. Dit was heel erg bijzonder om te zien en ik was er ook onwijs van onder de indruk. Ik heb nog nooit zoveel goud bij elkaar gezien. Buiten hadden ze een binnenplaats met... Delfts Blauw! De gids vertelde dat Salvador in die tijd zo rijk was dat ze een heel binnenplein vol met Nederlands Delfts Blauw konden laten inschepen. Vond het wel leuk hoor, een stukje Nederland in dat gekke Brazilie. Na het hele historische centrum te hebben gezien en de theater show gingen we weer terug naar het hotel. Op naar Porto de Seguro!
Porto Seguro
Hoewel het ooit de stad was waar Brazilië is ontdekt en ontstaan is het nu een enorme springbreak stad, en dat merk je aan alles. Op het strand heb je 24/7 feest tenten waar bekende artiesten aanwezig zijn, het uitgaansgebied in de stad is vele malen groter dan het culturele centrum en met de springbreak trekken de losgeslagen tieners massaal naar dit plaatstje. Omdat Brazilië hier ontdekt is moesten we er toch even geweest zijn. We hebben het strand bezocht, weer een prachtig mooi wit strand. In tegenstelling tot de andere stranden barste het hier van de feesttenten en hoorde je overal luide muziek. Best leuk om mee te maken. Omdat het einde van de trip was en iedereen een beetje ziekig was vanwege slaaptekort en het niet altijd goede eten (zie mac donalds) werd er toch wat liever gezond en gezwommen dan om 11 uur sochtendes al in een zon feesttent te staan. In de middag gingen we het Cultureel centrum bezoeken met de oudste kerken en huisjes van Brazilie, in tegenstelling tot Salvador was dit Culturele centrum heel primitief, Maarja aangezien dit het begin was van Brazilië is het ook wel logisch. Wat wel weer heel grappig was, in de oudste kerk van Porto Seguro werd een zwart iemand als heiligen aanbeden, in de Europese kerken zijn dat toch altijd de blanke mensen. Vond het wel leuk dat het hier niet zo was. Nadat we door het oude culturele centrum hadden gewandeld gingen we nog naar een wat toeristische plaats waar je weer souvenirs kon kopen. Na hier een paar uur vertoefd te hebben gingen we terug naar het hotel en avondeten, waar we in een club die voor ons afgehuurd was een feestje hadden.
Rio de Janerio.
Als klap op de vuurpijl gingen we als laatste naar Rio de Janeiro, wat by far boven alles uitstak. Er is geen Europese stad die tegen de schoonheid van Rio de Janeiro op kan. Vanuit de bus zag het er al geweldig uit, super groot, vrolijk gekleurde fuvela alsof ze helemaal niet gevaarlijk zijn, veel rivier, strand en prachtige gebouwen en natuurlijk de toren hogen flatgebouwen. De sfeer zat er vanaf we in Rio arriveerde er dan ook goed in. Iedereen was vanuit de bus al onder de indruk. Eenmaal aangekomen in de stad verkende we een beetje de buurt waar we in zaten. We kwamen laat aan dus we gingen snel slapen.
Dag 1 in Rio
We begonnen de dag met copacobana, het bekendste strand van Rio de Janeiro. Bikini's zo klein dat je net zo goed geen bikini kan dragen en je het begrip brazilian wax ook meteen begrijp staan centraal voor dit strand. De jongens keken dan ook hun ogen uit op het strand. Het is alleen een beetje jammer dat het droombeeld van de prachtige mooie Braziliaanse met haar rondingen gebruinde huid en de kleine bikini onwijs uitvergroot is. De realiteit is dat op het strand 60 procent redelijk zwaar overgewicht heeft en je toch liever hebt dat ze een gewone bikini draagt. Voor de jongens een grote teleurstelling, want ze hadden toch graag gewild dat het strand vollag met de perfecte Braziliaanse vrouw. Helaas hadden ze er van alle honderden mensen maar 3 gezien. Ik moet toegeven dat ik zoveel dikke vrouwen in te kleine bikini's ook niet helemaal verwacht had bij Rio de Janeiro, maar als ik weer even nadenk is 1 op de 3 mensen hier wel echt veels te dik dus ik had het ook wel kunnen verwachten. Na het strand gingen we met de bus een stukje door het centrum van Rio, en stopte we bij de plek waar het carnaval elk jaar gevierd werd. Dit was erg gaaf om te zien, hier kregen we de gelegenheid om echte Braziliaanse carnavals pakjes aan te kunnen trekken en over de carnavals plaats te lopen. Hier hadden we onwijs veel lol mee, maar we kregen ook onwijs veel respect voor de vrouwen die die pakjes moesten dragen, de grote verenkronen zijn zwaar! na een halfuur had iedereen al hoofdpijn, en na een hoop foto momenten was iedereen heel blij dat we deze veren kronen af mochten zetten. Na de carnaval plek gingen we naar de Pao de acucar, een bekende berg in Rio met prachtig uitzicht. Met de kabelbaan gingen we van berg naar berg en het uitzicht was werkelijk magisch. Iedereen werd op het hoogste punt dan ook spontaan verliefd op Rio de Janeiro, en meisjes grapte dat hun toekomstige vriend hen hier ten huwelijk moest vragen (daar sloot ik me bij aan.) Na genoten te hebben van het uitzicht en heel veel foto's te hebben genomen keerde we terug naar het hotel voor het avond eten
Dag 2 in Rio
Vroeg op en op naar het voetbalstadium! We kregen een uitgebreide tour door het voetbalstadium waar de wk finale gespeeld werd. Is toch gek om te bedenken als je in zon stadium staat dat er tijdens het wk 73000 ingezeten hebben. Nog een leuk weetje, mijn eerste gastgezin is naar Brazilië Venezuela geweest. Een kaartje in het vak voor Venuzuela? 60 euro. Een kaartje in het vak voor Brazilie? 1000 euro. Ik wist wel dat mijn gastouders voetbal gek waren, maar ze hebben gewoon 4000 euro neergeteld om naar het WK te mogen. Ik begin nu de schaamte en vernedering van de 7-1 nu wel wat meer te snappen, het je 1000 (waarschijnlijk het dubbele omdat het de halve finale was) euro voor een kaartje betaald, krijg je dat voor je kiezen. In het stadium kregen we een uitgebreide tour waar we de kleedkamers zagen, het veld natuurlijk en de publiekstoelen, hebben we gelopen waar de voetballers het veld opliepen, de badkamers (met Jacuzi) de pers conferentie kamer, en natuurlijk een wk tentoonstelling. Ook was er een soort ere kamer met de beste spelers per land van het wk. Van Nederland waren dit De Vrij & Robben. Van Brazilië Luis, Oscar en natuurlijk Neymar. Neymar in Brazilië kan je wel een beetje vergelijken met Beyonce. Neymar is haast een god hier, overal komt hij dan ook voor, of het nou een reclame is voor batterijen, een haar fohn of een voetbalspotje overal is Neymar. We hebben natuurlijk in het vak waar de trainers zaten met het wk even een goaltje na gesynchroniseerd voor op de film. De vip seats waren ook heel erg luxe, ik snap wel dat voetbal live kijken leuk is als je in zon ruime stoel op de beste plek van het stadium mag zitten. Het was toch wel gaaf hoor, om op de plek te staan waar de world cup finale was. Na het stadium gingen we eindelijk naar het hoogtepunt van Rio, de CRISTO! Nou ik moet zeggen ik kan me wel voorstellen waarom het een wereldwonder is. We gingen eerst met een treintje een uur stijl de berg op, en de laatste 100 meter mochten we nog met de roltrap doen. Vanaf het treintje is het uitzicht al mooi, maar vanaf de Cristo al helemaal. Als je dan een 38 meter hoog marmeren standbeeld van Christus voor je ziet ben je toch wel heel erg geimponeerd, zeker omdat het op de hoogste berg van Rio staat (hoe moeten ze dat vervoerd hebben..). Het uitzicht was ook echt adembenemend. De Cristo is echt het hoogtepunt van Rio. Het was alleen weel heel warm (maar 44 graden) en het zweet liep dan ook als water van je lichaam af. Het stond uiteraard ook zwart van de mensen, dus goede foto's nemen was best moeilijk. We hadden ook nog wel een hilarisch momentje bij de Cristo. Buikgriep heerste heel erg op de trip, en er was dus een jongen die een scheet moest laten bij de Cristo. Dat deed hij. Hij kreeg alleen een ongename verassing; hij was aan de buikgriep en hij had diaree. Vervolgens zat zijn hele broek onder de diaree, en hij had geen schone broek mee. Het duurde nog wel een uurtje of 3 voordat we weer in het gebied bij het hotel waren. Hij schaamde zich natuurlijk te pletter, zo op het heiligste punt van heel Brazilië je broek onder scheten, maar wij konden er heel hard om lachen en noemde het dan ook een "Holy shit". Na de cristo gingen we weer terug en was het alweer half 5, we kregen nog wat vrije tijd en iedereen ging massaal naar de Nike store om een oficieel Braziliaans elftal shirt te kopen, en in de nike store zijn die goedkoper als in het voetbal stadium. Uiteindelijk is zon shirt alsnog 70 euro, dus ik en vele anderen paste uiteindelijk. Hierna namen we nog een (laatste) duik in de heerlijke Braziliaanse zee, terwijl we in de verte het Cristo beeld op de berg zagen staan, en we tegen elkaar zeiden hoe raar het was dat we een paar uur geleden op die hoge berg stonden.
Angra dos reis.
Onze laatste dag paradijs, vroeg vanuit Rio vertrokken we naar Angra dos reis, een stad dat meer fuvelaz als huizen kent, en ik ook het meest op mijn spullen moest letten dan in welke andere stad dan ook. Gelukkig kwamen we hier ook niet voor de stad, vrij snel hadden we onze grote luxe privé boot waar we van mooi berg meer tot privé strand en eiland vaarden, hier zwommen we tussen de zeesterren, schildpadden en prachtige vissen. De bergen om ons heen gaven ons een beetje het gevoel alsof we in Oostenrijk waren, maar dat maakte niet uit. Het was perfect om onze laatste dag hier te besteden. In onze bikini sprongen we met zon geleurde foam staaf direct van de boot twee meter naar beneden het water in, handdoek heb je toch niet nodig als je alleen maar in het water blijft, op zoek naar zee sterren en schildpadden. En we hadden ze gevonden hoor. Na letterlijk de hele dag in het water gelegen te hebben, alleen als we van locatie verwisselde lagen we even te slapen op de boot, gingen we naar ons hotel, wat gelegen lag op een privé eiland aanzee. Hier was dan ook alleen de exchange groep, wat een nog meer samenhorigheid gevoel gaf. Hier hadden we dan ook ons laatste feest samen, op een privé eiland aan het strand. We hadden dan ook een emotionele laatste bijeenkomst met de staf die ons oprecht de leukste groep vond tot nu, met een leuk feestje met een emotioneel randje omdat het de laatste was.
en hier kwam mijn avontuur ten einde, de volgende dag zaten we de hele dag in de bus terug naar Belo Horizonte waar iedereen afscheid van elkaar nam, en niemand het droog kon houden. Dat zei wel wat over de groepsband. Ik heb in iedergeval een geweldige maand gehad en ben ook enigszins dankbaar dat ik deze kans heb gekregen, deze reis gaat me mijn hele leven bij blijven. Nu is het gewone leven dan ook weer begonnen. Valt toch wel weer even zwaar na zon maand vol super activiteiten. Ook school is weer begonnen, maar ik heb kunnen regelen dat ik nog maar 2 dagen in de week naar school hoef, school is voor mij erg saai. School geeft mij geen boeken tenzij ik daar 300 euro voor betaal. Nou bedankt. Dus op school doe ik niet zoveel. Ik ga nu nog 2 dagen naar school en de andere dagen mag ik helpen op de Engelse school en als juf engels gaan geven. Hier heb ik wel heel veel zin in, en ik ben heel blij dat dit mag van de Rotary. Ik ga nu mijn "normale leven" hier weer opakken. Mijn Portugees is in iedergeval goed genoeg om gewoon lekker te kunnen praten en af te spreken met mijn vriendinnen en vrienden, en ik ben hartstikke benieuwd hoe Februari gaat worden.
Tot volgende maand!
Groetjes,
Laura
6 maanden alweer, ik schrok een beetje toen ik dit schreef, 6 maanden klinkt zo lang, en voor mijn gevoel ben ik helemaal niet zo lang weg.
er zat even een maandje tussen, maar de maand december was door alle feestdagen super druk, en 3 januari vertrok ik alweer naar Belo Horizonte voor mijn reis, tijd voor een uitgebreide blog dus.
December:
December was een drukke maar leuke maand, ik ben 1 december natuurlijk van gastgezin gewisseld en heb toen even een weekje niet zoveel gedaan, moest natuurlijk even wennen. In het condominium waar ik nu woon (een condominium is een woonwijk met muren erom heen en je moet eerst langs beveiliging om de woonwijk te mogen betreden) was een jongen die een vorig jaar op uitwisseling was geweest naar de VS. Ik heb de eerste week veel met hem opgetrokken en hij had me voorgesteld aan wat andere mensen uit de wijk en eigenlijk heb ik de hele week met hem en zijn vrienden opgetrokken. Helaas waren hij en zijn vrienden slechts voor de zomervakantie in Araxa, want als Braziliaanen gaan studeren gaan ze allemaal massaal naar grote steden die 4 a 5 uur van Araxa afliggen, waardoor ze eigenlijk alleen maar "naar huis" keren voor feestdagen en vakanties. Daarna had ik een weekendje met wat exchange students, wat leuk was. Toen het weekend over was kwam mijn goede vriend Hannes uit Duitsland die in hetzelfde district zit als ik me gezellig een weekje opzoeken. Dat was super gezellig. In die week heb ik hem Araxa laten zien, nam mijn eerste gastgezin ons mee uit eten, hebben we afgesproken met mijn Braziliaanse vrienden en hebben we vooral heel veel lol gehad. Toen deze week over was ging ik met mijn moeder mijn broertje en zusje een weekje naar Uberlandia, omdat het bijna kerst was. Daar bleven we een week bij familie van mijn moeder en aan het eind van de week vierde we kerst. Deze week in Uberlandia was leuk, maar ook wel moeilijk. We sliepen in het huis van de ouders van mijn gastmoeder. Hoewel ik van mijn eerste gastgezin zeker aan mijn moeders kant toch redelijke rijkdom gewend was, was dit het totaal andere uiterste. De ouders van mijn moeder woonde in een klein huis, met oude meubels en het huis rook niet erg fris. "Het huis is erg oud" verontschuldigde mijn moeder zich nog voor de onfrisse lucht. Een beetje verbaasd dat ik hier een week moest gaan slapen stopte ik mijn spullen in de slaapkamer. We sliepen met ongeveer 12 mensen in dit oude vieze huis. Ik sliep met mijn gastmoeder en mijn gast oma op een kamer. Ik sliep onder een niet zo schone deken in een niet zo schoon bed. de badkamer was ook erg primitief. De volgende ochtend was mijn moeder in tranen omdat ze haar zoon die in Canada op exchange is miste en was mijn gast oma aan het huilen omdat ze haar overleden zoon miste. Toen heb ik toch maar gevraagd of ik in een ander huis mocht gaan slapen omdat ik wat meer privacy wilde. Aangezien mijn broertje en zusje ook in andere huizen sliepen leek me dat niet zon probleem. Mijn familie vond het niet super leuk, maar ze begrepen het wel. Met 12 familie leden in een niet zo schoon klein huis slapen is natuurlijk iets anders dan met 12 onbekenden. Diezelfde ochtend werd ik naar het huis overgebracht naar het huis van mijn tante van mijn vaders kant waar mijn gast zusje sliep. Dit was gewoon een ruim appartement en ik had mijn eigen kamer. Ik was weer helemaal gelukkig. Zo zie je maar weer dat het toch handig is om voor jezelf op te komen. De volgende dagen waren heel leuk, mijn gastneef van 23 en zijn vriendin namen me een beetje onder hun hoede, en zij namen me mee naar de grote shoppingmalls en zelfs de bioscoop. Deze twee dagen met hun waren super leuk. de dag hierna was het kerst. Kerst in Brazilië is heel anders dan in Nederland. Hoewel wij in Nederland met kerst heel erg het samenhorigheid gevoel hebben en gezellig met elkaar uitgebreid eten was het in mijn gastgezin heel anders. Op eerste kerstdag kwam mijn vader pas om 7 uur savonds aan in Uberlandia (hij was de hele week in araxa gebleven om te werken). Rond 9 uur begon het kerstdiner. Mijn gastvader was daar maar 20 minuten aanwezig want hij was super moe van het werk en ging daarna slapen op de bank. Het kerstdiner stelde ook niet heel veel voor, binnen stond alles op de keuken tafel en als je honger had kon je binnen een bord pakken het eten opscheppen en dat buiten waar de tafels stonden waar de familie aanzaten opeten. Een groot deel van de famillie was aanwezig, maar sommige familie leden kwamen heel laat of heel vroeg omdat ze nog naar andere familie moesten. Kerst versiering was er ook niet echt, het grappige was dat er een kind jarig was op deze dag, en aan de opmaak van haar verjaardag (balonnen, slingers etc) was meer aandacht besteed dan aan het hele kerst gebeuren. Ik had zelf ook totaal geen kerst gevoel, maar als het om 9 uur savonds nog 31 graden is en je met onbekende zit je natuurlijk niet echt een kerstgevoel hebt. Het voelde voor mij meer als een familie bijeenkomst dan als kerst. toen het 12 uur snachts was gebeurde er toch nog wel wat bijzonders. Mijn gastvader en gastbroertje werden wakker gemaakt en de hele familie ging een soort kring staan waarin iedereen elkaars handen vasthield. Daarin begon het hoofd van de familie met een toespraak over dat er nu een nieuw jaar begonnen was, en hij begon met te vertellen waar hij dankbaar voor was dit jaar. Nu voelde het al wel wat meer als kerst met het familiegevoel. Daarna vertelde alle mannelijke gezinshoofden (vrouwen mochten niet, want in Brazilië is de man nog steeds de baas) waar zij dankbaar voor waren. Toen iedereen aan de beurt was geweest zei de hele familie hardop het gebed en werd de circel gebroken. Daarna gaf iedereen elkaar een zoen en wenste iedereen elkaar vrolijk kerstfeest en werd er heel veel vuurwerk afgestopken. Voor mijn gevoel had het net zo goed oud en nieuw kunnen zijn maar dat maakte niet uit. Rond half 2 gingen mijn ouders en ik verhuizen naar het huis van mijn vaders kant, die ook in Uberlandia woont. Dat huis was heel groot en redelijk luxe, en daar had ik ook weer mijn eigen kamer. Mijn gast oma van mijn vaders kant was super lief en ze had heerlijk voor ons gekookt en ik praatte veel met haar. Tweede kerstdag bestaat niet echt in Brazilie, dus we waren "tweede kerstdag" met de familie van mijn vaders kant. dat was gezellig en rustig. Iedereen was nog een beetje moe van de dag ervoor dus het was vooral relaxed bbqen (het was natuurlijk 33 graden) en als het te warm werd even binnen zitten waar de airco aanstond. De dag na 2e kerstdag vertrokken we weer terug naar araxa, mijn gastoma was heel verdrietig omdat mijn vader beloofd had nog 2 dagen langer te blijven, maar mijn vader heeft als grote hobby een eigen boederij in araxa, en daar moest werk verricht worden dus konden we niet blijven. Ik vond het niet heel erg omdat ik na een weekje constant onder mensen geweest te zijn ook wel verlangde om weer lekker thuis te zijn. We kwamen op een zondag thuis en op maandag kwam Eline, mijn vriendin uit Nederland met wie ik samen vloog met haar familie naar araxa om hier oud & nieuw te vieren. Dat was gezellig. Was heel fijn om na 5 maanden weer even nederlands te kunnen praten, en exchange verhalen uit te kunnen wisselen. Na 5 dagen met haar opgetrokken te hebben, haar uiteraard ook mijn vriendinnen laten ontmoeten en wat van araxa gezien te hebben gingen we samen oud en nieuw vieren in een hotel. Het was een best bekend hotel in Araxa, en het feest van het hotel kost 60 euro, dus besloot de hele familie om gewoon buiten in de tuin bij het zwembad te gaan zitten met eten. daar vertelde we het leukste van 2014 en wat we wilden verbeteren in 2015. Het was voor Eline en ik heel raar dat het in Nederland om 9 uur al oud&nieuw was, terwijl wij nog 3 uur moesten wachten. Om 12 uur wenste we elkaar allemaal gelukkig nieuw jaar. Vuurwerk was er niet. Voor een goed oud & nieuw feestje moet je dus gewoon in Nederland zijn. Ik vond het wel fijn om het met eline te vieren, had ik toch nog Nederland bij me. Een vriendin van mij was toevallig op dat feestje, en die kwam even naar buiten om ons gelukkig nieuw jaar te wensen, daarna zei ze dat ze de eigenaar van het feest kende en eline en ik gratis op het feestje naar binnen mochten. Super lief natuurlijk. Toen kregen we een bandje om van het feest en hebben we daar nog een uurtje rond gehangen en daarna kwam mijn gastvader mij weer ophalen.
Januari.
De dagen na oud en nieuw had ik nog 2 dagen om met mijn Braziliaanse vriendinnen af te spreken. Ik had in de maand december alleen na kerst veel met ze afgesproken omdat hun toen ook vakantie hadden, ik was de enige die begin december al vakantie had, omdat ik niet naar de toetsweken hoefde. Ik ging natuurlijk op de trip dus ik had even afscheid van ze genomen en een paar dagen later ging ik met de bus naar Belo Horizonte, ik kwam aan op Zaterdag avond, en op donderdag zou mijn trip beginnen. Ik kwam wat eerder, omdat ik dan met de tante van Eline mee kon reizen in de bus, en Eline me ook nog wat van Belo Horizonte kon laten zien (Eline woont in Belo Horizonte). De dagen voor de trip waren heel leuk, Belo Horizonte is een mega stad, dus er was ook super veel te zien en te doen. De dagen tot de trip waren dan ook super gevuld de hele dag waren we wel onderweg. Van historische monumenten tot shoppingsmalls en een groot meer, Belo Horizonte heeft heel veel cultuur en ook een beetje natuur. Ik vond het erg leuk om te zien hoe het leven in zon mega stad nou is. Veel mensen hebben natuurlijk het idee dat Brazilie heel gevaarlijk is, maar met Eline kon ik gewoon alleen de bussen pakken en een groot deel van de stad zelfstandig bezichtigen. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld in Belo Horizonte. Het enige waar je gewoon op moet letten is je tas, je moet in het centrum niet met je telefoon in je hand gaan lopen en het gewoon niet uitlokken. Je tas moet je dicht tegen je aanhouden, als je dat doet gebeurd er niks. We zijn ook naar een hele grote zondag markt geweest, en een overdekte markt. We hebben super veel gedaan en gezien in Belo Horizonte en ik was dan ook heel blij dat ik de stad Belo Horizonte nog mee kon pakken voordat ik we op de trip gingen. Op donderdag begon de trip, ik had er super veel zin in. We begonnen in een groot hotel in Belo Horizonte, waar we in de ochtend eerst kennis maakten met alle exchange students van over de hele wereld. Ik heb zelfs mensen leren kennen uit Thailand en Japan. Het was best indrukwekkend om te zien dat zelfs de mensen uit taiwan, thailand en Japan redelijk goed engels kunnen. We hadden eerst een lange introductie met de regels. In de middag gingen we naar een shopping mal en later op de avond kregen we dansles. De dansles was Funk. Funk is een redelijk seksuele dansstijl, maar een van de grootste muziekstijlen in Brazilie. De funk les was super leuk om mee te maken, maar ook heel moeilijk. Wij Nederlanders hebben helemaal geen soepel lichaam en al helemaal geen soepele heupen. Het was vooral veel gelach. We kregen de Funkles dan ook helemaal hoe je Funkeros voor stelt, twee zwarte jongens met een sixpack en een ganster uitstraling die hun lichaam in alle bochten en hoeken kunnen brengen. De Funkeros vonden het volgens mij wel grappig om zoveel wereldbewoners les te geven, en de blonde meisjes waren dan ook wel erg gewild bij de funkeros. na de dansles hadden we een bijeenkomst waar we te horen kregen wat we de volgende dag gingen doen hoelaat we op moesten etc. Daarna ging iedereen redelijk moe van de dansles slapen.
Het begin van de reis.
De volgende dag vertrokken we al om half 7 en we begonnen de reis met twee lange busdagen. Na deze twee dagen kwamen we aan in Lencois, een klein maar heel mooi stadje vol met hippies midden in de natuur van Brazilie. Nadat we eerst even lekker gingen lunchen (In Brazilie is eten heel goedkoop, dus voor 5 euro kan je heel goed en lekker lunchen) gingen we naar een waterval. We liepen eerst door een soort bergachtig landschap met hier een daar wat rotsen die we moesten beklimmen en kwamen uiteindelijk uit bij de waterval. Wat zijn watervallen mooi! nadat we een uurtje onder de waterval gestaan hebben en daar gezwommen hadden gingen we via wat mooie uitzichtpunten naar een natuurlijke bron, dat was ook echt geweldig. Het is moeilijk te beschrijven wat het precies was, maar het was echt een super ervaring. Het was een soort bron op een berg omringd met grote rotsen, en sommige rotsen waren dan in een groot rondje waar het heel diep was waar je dan in kon zwemmen, en sommigen ronden waren verbonden waardoor je daar naar een ander rondje kon zwemmen en er waren ook stroomversnellingen die je kon gebruiken als glijbaan. De leiding werd even heel boos nadat jongens van 3 meter hoge rotsen in zon zwem rondje sprongen, maar daarna was de sfeer weer goed. Aan het einde van de middag gingen we weer naar het hotel, waar we een uurtje de tijd hadden om ons op te frissen voor het eten. na het eten hadden we een capoiera show, capoeira is een vechtsport maar dan gecombineerd met dans, en het is de bedoeling om elkaar een soort van aan te vallen maar elkaar niet te raken. Je moet er redelijk lenig voor zijn, maar het is heel gaaf om te zien. Het is natuurlijk typisch Braziliaans, bij zon dans vechtsport hoort muziek er ook bij, dus de mensen die de show gaven maakten ook zelf hun muziek met hun eigen instrumenten en zongen er zelf ook bij. Iedereen was heel erg onder de indruk van deze show. Na de show konden we nog wat spullen van ze kopen en een praatje met ze maken. Brazilianen blijven Braziliaanen, en tijdens dat praatje maken probeerde ze meer de aandacht van de meisjes te trekken, want buitenlandse meiden willen ze maar al te graag mee zoenen. Na de show hadden we nog wat vrije tijd daarna gingen we slapen.
Dag 2 in Lencois
Deze dag stond ook weer vol met leuke dingen! We moesten vroeg op. We begonnen de dag in een natuur park, waar we gingen snorkelen in een grot, dit was super spannend en ook wel een beetje eng. Het was super bijzonder want het water was blauw! Het is het blauwste water wat ik ooit gezien heb. Ik zal er wel een foto van posten zodat jullie een beetje een idee hadden van hoe blauw dat is. We kregen een heel snorkel pak aan en een zaklamp mee. In de grot was het super donker, en zonder zaklamp zag je helemaal niks, maar met zaklamp was het heel gaaf. We zagen de stenen en de verhoudingen van de grot onderwater, en natuurlijk de vissen. Het was ook wel een beetje eng omdat je de gids moest volgen om niet te verdwalen, en op sommige punten was de grot zo laag dat je met je snorkel in het water moest blijven omdat je anders je hoofd stoten. De snorkel tour duurde een uur. Op een aantal punten stopte de gids om wat te vertellen over de grot, maar de meeste mensen waren meestal meer onder indruk van de grot dan in het verhaal wat de gids vertelde. Ik was zelf in iedergeval super onder de indruk van de grot. Na de grot gingen we een zipline doen, waar je van van 12 meter hoge rots afsprong, en via de kabellijn later veillig in het water terecht kwam. Ook dit was eng, maar wel super gaaf. Alle exchange students sprongen uiteraard met de vlag van hun eigenland om hun nek gebonden alsof ze een soort superhelden waren. Ik ook. Hierna hadden we nog wat vrije tijd om rond te lopen in het natuur park en te lunchen, en daarna gingen we al weer de bus in op naar een "echte" grot. we gingen in groepjes van 12 de grot in, en na een wandeling van ongeveer 3 kwartier door de bergen (wat heel mooi was) kwamen we aan bij de grot. Het was nog een flinke afdaling om de grot te bereden, maar het lukte. In de grot kregen we uiteraard allemaal zaklampen. De grot was erg groot en indrukwekkend. Het rook er zoals een grot hoort te ruiken, muffig. Overal in de grot waren van een bepaald soort steen (ben de naam in het Nederlands vergeten) rotsen die op een of andere manier een vorm hadden aangenomen, zo kon je in een rots duidelijk een engel zien, en in weer een andere een uil. Dit was heel indrukwekkend. Op een bepaald moment moesten we allemaal ons licht uit doen en stil zijn. Is toch een beetje eng hoor, zo in het donker en doodste stilte in een grot. De grot rondleiding duurde ongeveer anderhalfuur. hierna moesten we nog teruglopen en daarna gingen we weer terug naar het hotel.
Dag 3 in Lencois
In de ochtend gingen we een berg beklimmen, en het was geen berg waar je lekker kan wandelen, nee het was gewoon de rotsen in een je goed vasthouden. het duurde ongeveer 1,5 uur. Normaal zou je denken nou dat valt nog wel mee, maar als het 36 graden is met een hoge luchtvochtigheid is het toch best wel heel erg zwaar. Na een uur was ik al door mijn 2 liter water heen. Iedereen klaagde dan ook behoorlijk, maar toen we boven op de berg waren was al het leed dan ook direct vergeten. Wat een mooi uitzicht! dingen zoals uitzicht moeilijk te beschrijven. Dat vielen de andere exchange students ook op, iedereen probeerde de mooiste foto's te maken, maar de foto's waren lang niet zo mooi als wat je met je ogen zag. Nadat we hier een tijd vertoeft hebben gingen we weer beginnen aan de afdaling, en wat had iedereen daar een zin in! Toen we beneden waren stapte we de bus weer in, terug naar het stadje waar we gingen lunchen. Na de lunch begonnen we weer aan een 1,5 uur durende wandeling opweg naar een natuurlijke glijbaan. Dit was een enorm hoge rots, die in een glijbaan vorm naar beneden liep en waar superveel stroming was waardoor je super snel naar beneden gleed. Het deed wel een beetje pijn aan je billen natuurlijk, maar dat was het helemaal waard. Nadat iedereen wel 12 keer van de glijbaan afwas geweest (je gleed trouwens iets van 10 meter naar beneden, wel de moeite waard dus) en gezwommen had in het meer wat aan de glijbaan vastzat begonnen we weer aan onze wandeling terug. In het stadje aangekomen kregen we een trommelshow, en konden we ook leren trommelen.
Dag 1 in Maceio.
na Lencois hadden we weer een lange busdag, en toen kwamen we aan in Maceio, een grote stad met het mooiste strand waar ik ooit geweest ben. De dagen in Maceio waren hoe iedereen zich Brazilië voorsteld, mooie stranden met veel palmbomen, helder water een veel kokosnoot en anas water. De eerste dag in Maceio waren we dan ook de hele ochtend op het strand, van 8 tot 1. We gingen altijd in de ochtend naar het strand omdat in de middag de zon te vel was, maar maak je geen zorgen hoor, om 8 uur ochtends is het al 30 graden dus een prima temperatuur om naar het strand te gaan. Op het strand was het vooral veel spelen in de zee met de hoge golven zonnen, zonnen, lekker relaxed lunchen, kokosnoot water drinken en lekker bruin worden. na 1 uur hadden we wat tijd om bij de lokale stalletjes wat te shoppen, maar dat is moeilijk hoor, alles is super duur en er is veel troep. Je mag onderhandelen over de prijs, maar als ze weten dat je een toerist bent ligt de prijs toch altijd vele malen hoger dan als ze weten dat je een Braziliaanse bent. Maar kijken wat ze allemaal verkopen is ook heel leuk. Nadat iedereen inclusief ik een mooie badhandoek met de vlag van Brazilië zo goedkoop mogelijk had gescoord gingen we door naar de middag activiteit, dit was heel gaaf. Met een zeilboot zeilde we twee of drie kilometer over de blauwste zee die ik ooit gezien heb, op weg naar een zandbank waar het water zo helder is dat je direct kan zien wat er op de bodem ligt om daar te zwemmen. Dit was echt een super ervaring. De stilte van het zeilen op de zee, het mooie blauwe water, en dan ook nog het zwemmen in die zandbank was geweldig. We bleven hier ongeveer 2 uur. Daarna keerde we terug na het hotel.
Dag 2 in Maceio
Deze dag was ook weer super, we stonden vroeg op en gingen met een boot naar een soort privé eiland, waar een mega mooi strand was. Dit was echt het mooiste strand waar ik ooit geweest ben. Daar zijn we eigenlijk de hele dag gebleven, maar je kon je daar ook makkelijk uren vermaken, de lokale kraampjes, het eten, het strand en de hoge golven maakte de dag super. Het was een hele relaxte dag, echt het idee wat mensen hebben als ze aan Brazilië denken. Maar ook de boottocht er heen was heel mooi. Aan het einde van de avond gingen we naar een restaurant waar we een forro feestje hadden. Forro is de Braziliaanse volksdans, en dat is best wel heel moeilijk. Dansen is helemaal het ding van Mexicanen, en met 6 mannelijke Mexicanen op de trip hadden de meeste meiden het dansje snel te pakken. Het was een gezellige avond waarin iedereen het dansje aan het einde van de avond beheerste, om het de volgende dag weer verleerd te zijn.
Dag 1 in Natal.
Natal, dat bekend staat om de mooie stranden de vette feestjes en de grote stad eromheen mocht ook niet van ons lijstje ontbreken. De eerste dag in Natal hebben we dan ook de grootste cashew noot boom van de hele wereld bezocht (en geloof me, die is heel groot) daarna zijn we naar het strand van Natal gegaan, en ook wat van de lokale buurt gezien. Het strand Natal is mooi, maar geen enkel strand kan op tegen Maceio. In de avond hadden we een groot feest aan het strand, met DJ eten drinken etc. Wat in de boeken zou moeten gaan als het feestje van de trip ging in de boeken als de vreselijkste avond van de trip. Het feest zelf was leuk, alleen je hebt er altijd een aantal mensen tussen zitten die er van overtuigd zijn dat een feestje zonder Alcohol geen feest is, en er waren 3 mensen die werden betrapt op alcohol drinken. De mensen werden het feest uitgehaald, de bus terug naar het hotel gestuurd en werden uitgesloten van de trip. Het waren opzich hartstikke aardige jongens, en iedereen was behoorlijk geschrokken. Je begrijpt dus wel dat de sfeer van het feest er in een keer uit was. De jongens werden de volgende dag dan ook op het vliegveld naar huis gezet. Het geld van de trip waren ze kwijt plus dat ze hun eigen vliegticket moesten betalen. Het vliegticket last minute van Natal naar Belo Horizonte (is ongeveer een afstand van Nederland-Griekenland) was dan ook rond de 400 euro. Het was voor de groep dan ook een goed voorbeeld om ons toch maar heel erg aan de regels te houden. Het was natuurlijk erg jammer dat de jongens weg moesten, maar het was niet anders.
Dag 2 in Natal
Deze dag was een van de hoogtepunten van de trip, we gingen ochtends vroeg naar het strand, waar we met buggy rides (een soort jeep achtige auto) met 130 km per uur door de duinen van Natal scheurde, het was eng maar ook heel gaaf. Het woordje gevaarlijk kennen Brazilianen niet, we moesten namelijk eerst ook nog naar de duinen rijden met de buggy. ook dit deden we over niet zulke stevige weggetjes waar regelmatig andere auto's passeerden met 130 kilometer per uur. Even ging de gedachte door mijn hoofd dat als ik nu uit de buggy ging vallen ik waarschijnlijk dood was, maar daar moet je maar niet aan denkenk. De trip door de duinen met de buggy was geweldig, super spannend en vooral heel snel. Een achtbaan is er niks bij. Op mooie uitzichtpunten stopten we uiteraard en maakte we wat fotos. De buggy ride eindigden op een privé strand waar we gingen zand snowboarden. Ik kwam er al gauw achter dat zand snowboarden totaal niet mijn talent is, en ik meer naar bededen gleed plat op m'n kont dan dat ik op het snowboard stond, maar het was in iedergeval heel leuk om mee te maken. We eindigde uiteraard weer op het reguliere strand van Natal, en bleven daar nog een paar uurtjes voordat we weer naar huis gingen.
Estancia.
Estancia is een klein stadje super dicht bij Salvador. Het stadje is vooral bekend om de schildpadden opvang die het stadje heeft. Uiteraard gingen we die ook even bezoeken. De schildpadden opvang heeft ook best wat indruk op me gemaakt, ik heb baby schildpadden gezien, schildpadden van 2 meter(!) en de normale schilpadden. We kregen uitgebreid uitleg over hoe schildpadden leven, hoe oud ze worden, waarom ze in de opvang zitten etc. het was heel interessant en uiteraard waren er ook andere zeedieren die we zagen. Na de schildpadden opvang kregen we tijd om het stadje te bezichten. Het stadje had vooral veel kleiding winkels, wat erg fijn was. Ook had het stadje een mooie culturele kerk, en andere bezienswaardigheiden. Omdat het zo warm was namen we voordat we de bus weer in gingen onder weg naar Salvador nog snel even een duik in de zee. Even lekker afkoelen.
Salvador
Salvador is een hele mooie culturele indrukwekkende stad. Onze dag in Salvador begon bij de beroemde kerk, die beroemd is vanwege de kleuren lintjes die aan de muren van de kerk hangen. als je zon lintje koop en draagt mag je drie wensen doen. De kerk zelf was niet super impressive, maar wel bijzonder. In een kamer hingen allemaal plastic lichaamsdelen, handen, voeten, benen, armen en zelfs borsten. ook hing de kamer vol met foto's van mensen. Het bleek dus dat mensen die ongeneselijk ziek waren naar deze kerk gingen, en dan steun van de "heiligen" zochten in de hoop dat hun ziekte geneesbaar kon worden. Iedere keer dat het een succes was, werd het lichaamsdeel wat genezen was nagemaakt van plastic en opgehangen aan het plafond. Het ziet er in iedergeval super raar en naar uit, en niemand wilde echt lang in deze kamer blijven. Na deze kerk gingen we naar de grootste overdekte mall van Salvador om souvenirs etc te kopen. Was leuk om mee te maken, maar de leiding waarschuwde al dat je goed moest op letten, het barst er namelijk van de mensen en er zijn ook veel dieven. Iedereen liep dan ook met de rugzak op de buik, was wel een grappig gezicht. Na de markt gingen we met een lift omhoog naar het historische centrum. Ik denk dat we wel een 500 meter omhoog gingen met de lift, eenmaal boven aangekomen was het mooi, niet te geloven. Het is denk ik een van de meest indrukwekkende steden waar ik ooit geweest ben. De kleuren van de huizen de gebouwen, het was super indukkwekkend. Het is moeilijk te beschrijven maar Mikeal Jackson heeft er een video clip opgenomen in deze stad "they dont care about us" als je deze video kijkt krijg je een beetje een sfeer impressie van Salvador. Salvador is een stad die bekend staat om de Zuid Afrikaanse cultuur, de cultuur die de slaven mee genomen hebben. Dat zie je ook werkelijk overal aan terug. Er leven dan ook veel meer zwarten mensen dan witten, er is meer dans meer verschillende clutuur, onwijs veel geloof, in Salvador zijn wel 318 verschillende kerken en vooral veel Capoeira. Capoeira komt uit Salvador vandaan, dus hier is het ook heel groot. Aan het einde van de dag zijn we dan ook uiteraard naar een theater voorstelling van Capoeira geweest. Was onwijs knap en gaaf. De rijkdom in Salvador is ook hoog. We hebben een kerk bezocht die van de binnenkant alleen maar goud was, van de binnenkant tot en met het dak. Dit was heel erg bijzonder om te zien en ik was er ook onwijs van onder de indruk. Ik heb nog nooit zoveel goud bij elkaar gezien. Buiten hadden ze een binnenplaats met... Delfts Blauw! De gids vertelde dat Salvador in die tijd zo rijk was dat ze een heel binnenplein vol met Nederlands Delfts Blauw konden laten inschepen. Vond het wel leuk hoor, een stukje Nederland in dat gekke Brazilie. Na het hele historische centrum te hebben gezien en de theater show gingen we weer terug naar het hotel. Op naar Porto de Seguro!
Porto Seguro
Hoewel het ooit de stad was waar Brazilië is ontdekt en ontstaan is het nu een enorme springbreak stad, en dat merk je aan alles. Op het strand heb je 24/7 feest tenten waar bekende artiesten aanwezig zijn, het uitgaansgebied in de stad is vele malen groter dan het culturele centrum en met de springbreak trekken de losgeslagen tieners massaal naar dit plaatstje. Omdat Brazilië hier ontdekt is moesten we er toch even geweest zijn. We hebben het strand bezocht, weer een prachtig mooi wit strand. In tegenstelling tot de andere stranden barste het hier van de feesttenten en hoorde je overal luide muziek. Best leuk om mee te maken. Omdat het einde van de trip was en iedereen een beetje ziekig was vanwege slaaptekort en het niet altijd goede eten (zie mac donalds) werd er toch wat liever gezond en gezwommen dan om 11 uur sochtendes al in een zon feesttent te staan. In de middag gingen we het Cultureel centrum bezoeken met de oudste kerken en huisjes van Brazilie, in tegenstelling tot Salvador was dit Culturele centrum heel primitief, Maarja aangezien dit het begin was van Brazilië is het ook wel logisch. Wat wel weer heel grappig was, in de oudste kerk van Porto Seguro werd een zwart iemand als heiligen aanbeden, in de Europese kerken zijn dat toch altijd de blanke mensen. Vond het wel leuk dat het hier niet zo was. Nadat we door het oude culturele centrum hadden gewandeld gingen we nog naar een wat toeristische plaats waar je weer souvenirs kon kopen. Na hier een paar uur vertoefd te hebben gingen we terug naar het hotel en avondeten, waar we in een club die voor ons afgehuurd was een feestje hadden.
Rio de Janerio.
Als klap op de vuurpijl gingen we als laatste naar Rio de Janeiro, wat by far boven alles uitstak. Er is geen Europese stad die tegen de schoonheid van Rio de Janeiro op kan. Vanuit de bus zag het er al geweldig uit, super groot, vrolijk gekleurde fuvela alsof ze helemaal niet gevaarlijk zijn, veel rivier, strand en prachtige gebouwen en natuurlijk de toren hogen flatgebouwen. De sfeer zat er vanaf we in Rio arriveerde er dan ook goed in. Iedereen was vanuit de bus al onder de indruk. Eenmaal aangekomen in de stad verkende we een beetje de buurt waar we in zaten. We kwamen laat aan dus we gingen snel slapen.
Dag 1 in Rio
We begonnen de dag met copacobana, het bekendste strand van Rio de Janeiro. Bikini's zo klein dat je net zo goed geen bikini kan dragen en je het begrip brazilian wax ook meteen begrijp staan centraal voor dit strand. De jongens keken dan ook hun ogen uit op het strand. Het is alleen een beetje jammer dat het droombeeld van de prachtige mooie Braziliaanse met haar rondingen gebruinde huid en de kleine bikini onwijs uitvergroot is. De realiteit is dat op het strand 60 procent redelijk zwaar overgewicht heeft en je toch liever hebt dat ze een gewone bikini draagt. Voor de jongens een grote teleurstelling, want ze hadden toch graag gewild dat het strand vollag met de perfecte Braziliaanse vrouw. Helaas hadden ze er van alle honderden mensen maar 3 gezien. Ik moet toegeven dat ik zoveel dikke vrouwen in te kleine bikini's ook niet helemaal verwacht had bij Rio de Janeiro, maar als ik weer even nadenk is 1 op de 3 mensen hier wel echt veels te dik dus ik had het ook wel kunnen verwachten. Na het strand gingen we met de bus een stukje door het centrum van Rio, en stopte we bij de plek waar het carnaval elk jaar gevierd werd. Dit was erg gaaf om te zien, hier kregen we de gelegenheid om echte Braziliaanse carnavals pakjes aan te kunnen trekken en over de carnavals plaats te lopen. Hier hadden we onwijs veel lol mee, maar we kregen ook onwijs veel respect voor de vrouwen die die pakjes moesten dragen, de grote verenkronen zijn zwaar! na een halfuur had iedereen al hoofdpijn, en na een hoop foto momenten was iedereen heel blij dat we deze veren kronen af mochten zetten. Na de carnaval plek gingen we naar de Pao de acucar, een bekende berg in Rio met prachtig uitzicht. Met de kabelbaan gingen we van berg naar berg en het uitzicht was werkelijk magisch. Iedereen werd op het hoogste punt dan ook spontaan verliefd op Rio de Janeiro, en meisjes grapte dat hun toekomstige vriend hen hier ten huwelijk moest vragen (daar sloot ik me bij aan.) Na genoten te hebben van het uitzicht en heel veel foto's te hebben genomen keerde we terug naar het hotel voor het avond eten
Dag 2 in Rio
Vroeg op en op naar het voetbalstadium! We kregen een uitgebreide tour door het voetbalstadium waar de wk finale gespeeld werd. Is toch gek om te bedenken als je in zon stadium staat dat er tijdens het wk 73000 ingezeten hebben. Nog een leuk weetje, mijn eerste gastgezin is naar Brazilië Venezuela geweest. Een kaartje in het vak voor Venuzuela? 60 euro. Een kaartje in het vak voor Brazilie? 1000 euro. Ik wist wel dat mijn gastouders voetbal gek waren, maar ze hebben gewoon 4000 euro neergeteld om naar het WK te mogen. Ik begin nu de schaamte en vernedering van de 7-1 nu wel wat meer te snappen, het je 1000 (waarschijnlijk het dubbele omdat het de halve finale was) euro voor een kaartje betaald, krijg je dat voor je kiezen. In het stadium kregen we een uitgebreide tour waar we de kleedkamers zagen, het veld natuurlijk en de publiekstoelen, hebben we gelopen waar de voetballers het veld opliepen, de badkamers (met Jacuzi) de pers conferentie kamer, en natuurlijk een wk tentoonstelling. Ook was er een soort ere kamer met de beste spelers per land van het wk. Van Nederland waren dit De Vrij & Robben. Van Brazilië Luis, Oscar en natuurlijk Neymar. Neymar in Brazilië kan je wel een beetje vergelijken met Beyonce. Neymar is haast een god hier, overal komt hij dan ook voor, of het nou een reclame is voor batterijen, een haar fohn of een voetbalspotje overal is Neymar. We hebben natuurlijk in het vak waar de trainers zaten met het wk even een goaltje na gesynchroniseerd voor op de film. De vip seats waren ook heel erg luxe, ik snap wel dat voetbal live kijken leuk is als je in zon ruime stoel op de beste plek van het stadium mag zitten. Het was toch wel gaaf hoor, om op de plek te staan waar de world cup finale was. Na het stadium gingen we eindelijk naar het hoogtepunt van Rio, de CRISTO! Nou ik moet zeggen ik kan me wel voorstellen waarom het een wereldwonder is. We gingen eerst met een treintje een uur stijl de berg op, en de laatste 100 meter mochten we nog met de roltrap doen. Vanaf het treintje is het uitzicht al mooi, maar vanaf de Cristo al helemaal. Als je dan een 38 meter hoog marmeren standbeeld van Christus voor je ziet ben je toch wel heel erg geimponeerd, zeker omdat het op de hoogste berg van Rio staat (hoe moeten ze dat vervoerd hebben..). Het uitzicht was ook echt adembenemend. De Cristo is echt het hoogtepunt van Rio. Het was alleen weel heel warm (maar 44 graden) en het zweet liep dan ook als water van je lichaam af. Het stond uiteraard ook zwart van de mensen, dus goede foto's nemen was best moeilijk. We hadden ook nog wel een hilarisch momentje bij de Cristo. Buikgriep heerste heel erg op de trip, en er was dus een jongen die een scheet moest laten bij de Cristo. Dat deed hij. Hij kreeg alleen een ongename verassing; hij was aan de buikgriep en hij had diaree. Vervolgens zat zijn hele broek onder de diaree, en hij had geen schone broek mee. Het duurde nog wel een uurtje of 3 voordat we weer in het gebied bij het hotel waren. Hij schaamde zich natuurlijk te pletter, zo op het heiligste punt van heel Brazilië je broek onder scheten, maar wij konden er heel hard om lachen en noemde het dan ook een "Holy shit". Na de cristo gingen we weer terug en was het alweer half 5, we kregen nog wat vrije tijd en iedereen ging massaal naar de Nike store om een oficieel Braziliaans elftal shirt te kopen, en in de nike store zijn die goedkoper als in het voetbal stadium. Uiteindelijk is zon shirt alsnog 70 euro, dus ik en vele anderen paste uiteindelijk. Hierna namen we nog een (laatste) duik in de heerlijke Braziliaanse zee, terwijl we in de verte het Cristo beeld op de berg zagen staan, en we tegen elkaar zeiden hoe raar het was dat we een paar uur geleden op die hoge berg stonden.
Angra dos reis.
Onze laatste dag paradijs, vroeg vanuit Rio vertrokken we naar Angra dos reis, een stad dat meer fuvelaz als huizen kent, en ik ook het meest op mijn spullen moest letten dan in welke andere stad dan ook. Gelukkig kwamen we hier ook niet voor de stad, vrij snel hadden we onze grote luxe privé boot waar we van mooi berg meer tot privé strand en eiland vaarden, hier zwommen we tussen de zeesterren, schildpadden en prachtige vissen. De bergen om ons heen gaven ons een beetje het gevoel alsof we in Oostenrijk waren, maar dat maakte niet uit. Het was perfect om onze laatste dag hier te besteden. In onze bikini sprongen we met zon geleurde foam staaf direct van de boot twee meter naar beneden het water in, handdoek heb je toch niet nodig als je alleen maar in het water blijft, op zoek naar zee sterren en schildpadden. En we hadden ze gevonden hoor. Na letterlijk de hele dag in het water gelegen te hebben, alleen als we van locatie verwisselde lagen we even te slapen op de boot, gingen we naar ons hotel, wat gelegen lag op een privé eiland aanzee. Hier was dan ook alleen de exchange groep, wat een nog meer samenhorigheid gevoel gaf. Hier hadden we dan ook ons laatste feest samen, op een privé eiland aan het strand. We hadden dan ook een emotionele laatste bijeenkomst met de staf die ons oprecht de leukste groep vond tot nu, met een leuk feestje met een emotioneel randje omdat het de laatste was.
en hier kwam mijn avontuur ten einde, de volgende dag zaten we de hele dag in de bus terug naar Belo Horizonte waar iedereen afscheid van elkaar nam, en niemand het droog kon houden. Dat zei wel wat over de groepsband. Ik heb in iedergeval een geweldige maand gehad en ben ook enigszins dankbaar dat ik deze kans heb gekregen, deze reis gaat me mijn hele leven bij blijven. Nu is het gewone leven dan ook weer begonnen. Valt toch wel weer even zwaar na zon maand vol super activiteiten. Ook school is weer begonnen, maar ik heb kunnen regelen dat ik nog maar 2 dagen in de week naar school hoef, school is voor mij erg saai. School geeft mij geen boeken tenzij ik daar 300 euro voor betaal. Nou bedankt. Dus op school doe ik niet zoveel. Ik ga nu nog 2 dagen naar school en de andere dagen mag ik helpen op de Engelse school en als juf engels gaan geven. Hier heb ik wel heel veel zin in, en ik ben heel blij dat dit mag van de Rotary. Ik ga nu mijn "normale leven" hier weer opakken. Mijn Portugees is in iedergeval goed genoeg om gewoon lekker te kunnen praten en af te spreken met mijn vriendinnen en vrienden, en ik ben hartstikke benieuwd hoe Februari gaat worden.
Tot volgende maand!
Groetjes,
Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
