eerste weken & indrukken

Ik vind het zelfs soms moeilijk te geloven, maar ik ben inmiddels al bijna 3 weken in Brazilië. De tijd gaat zo ontzettend snel, maar dat komt ook omdat ik ontzettend veel doe. Ik had gisteren mijn eerste dag dat ik behalve school niks te doen had.

Het leven in Brazilië
Ik leef voor Braziliaanse begrippen in een kleine stad (het is ongeveer twee keer alkmaar.). Ook is het hier winter, en heeft iedereen truien en vesten aan naar school. Het is hier 25 graden. Ik vind het stadje waarin ik in leef heel erg mooi. Het heeft mooie warme kleuren, en hoewel ieder huis hoognodig geverfd mag worden en de gaten in de straat ook wel eens gedicht mogen worden is de sfeer zo ontzettend gezellig. Iedereen is heel relaxed en rustig en ik heb iedere keer als ik door het stadje heen loop het gevoel dat het hele dorp met vakantie is omdat iedereen zo zonder haast en rustig alles doet. Ook zijn er altijd mensen op straat, of het nou half 7 sochtends is of 12 uur snachts, er lopen altijd mensen. Wat ik ook opvallend vind aan het dorpje waar ik in leef, is dat alle verschillende soorten mensen die er zijn hier in het wild zijn en vredig samen leven. Zo is mijn gastzusje witter dan mij (echt waar!) maar sta ik er ook niet verbaasd van te kijken als er een groepje mensen langskomt met zo'n donkere huidskleur dat ik die in Nederland nog niet gespot heb. Ik vind het wel leuk om te zien dat iedereen er zo anders uitziet, maar het hier toch ook normaal is. ohja blond is het enige wat ze hier niet hebben, en alle Brazilianen denken dat in Nederland iedereen blond is en blauwe ogen heeft. Waar ik me ook geen druk over hoef te maken hier is de vorm van mijn lichaam. De laatste weken in Nederland heb ik namelijk met mijn moeder allemaal nieuwe broeken moeten kopen omdat mijn heupen enorm gegroeid waren. Ik vond het niet leuk dat mijn heupen zo gegroeid waren en heb wat bij mijn moeder gezeurd dat ik het vreselijk vond. Hier in Brazilië heeft de gemiddelde Braziliaanse vrouw meer heupen dan ik. Vrouwelijke vormen zijn er sowieso genoeg hier, ik heb inmiddels achterwerken gezien hier, nijlpaarden zouden er jaloers op zijn.

Braziliaans eten.
Het eten in Brazilië is echt het beste eten. extreem veel mensen in Brazilië hebben veel overgewicht in Brazilië, maar dat snap ik wel. zo heb ik al een keer ontbeten met cake, en drinken we soms ook wel is cola bij het avondeten. Ik ga volgende week trouwens beginnen met de gym want mijn riem moet al een gaatje losser. Ik houd ontzettend veel van brigadeiro (een soort van luchtige, maar wel een beetje uit elkaar vallende chocolade cake gevuld met kokus met als toplaag een soort van gesmolten chocolade pudding met hagelslag. - ja ze hebben hier hagelslag, dat vond ik best teleurstellend omdat ik dacht dat dat alleen bij Nederland hoort -. Brigadeiro vind ik echt lekkerder dan alle Nederlandse taarten bij elkaar. Wat hier ook heel populair is, is pao de queijo. Dit is echt alleen al een reden om een heel jaar in Brazilië te blijven. het is een soort deeg bolletje die je vult met streek kaas en dan in de oven doet. Ik vind dit echt het aller lekkerste ooit. Het klinkt niet heel speciaal, dat dacht ik ook, maar als je het proeft dan kan je echt niet stoppen met eten. Ik heb me al best vaak misselijk gegeten en dan een halfuur gewacht tot de misselijkheid weg was om er weer een paar te eten. Het is de misselijkheid waard, echt. In de ochtend eet ik meestal een broodje ( ik moet om 6 uur opstaan voor school, en dan krijg ik gewoon echt niks naar binnen....) Als ik terug kom van school is het half 1, en dan heb ik ook echt honger als een cavalho ( = paard in Braziliaans.) In de middag eten we altijd arroz & Feijao. Rijst en bonen dus. Hoe wel ik hier in Nederland onwijs tegen op zag vind ik het hier echt zo lekker. Het is namelijk niet alleen rijst en bonen maar zit er altijd wel vlees bij of kruiden of groentes wat het echt super lekker maak. Ook hebben we altijd super veel vlees, dat waardeer ik misschien nog wel het meest. Mijn moeder kan ook uitstekend goed koken ( Sorry Gerard, je bent na 3 weken al verslagen...) dat speelt ook een rol. Zo hadden we gisteren als lunch rijst met bonen, salade, kippenpoot, slavink, worst & nog een soort van opgerold vlees rolletje met groentes erin. Ik heb een kippenboot, slavink, 2 mega worsten en dat vlees rolletje gegeten samen met 2 boorden rijst en bonen en nog een bord salade. In Nederland zou ik nooit zoveel kunnen eten, maar hier is mijn eetlust verdriedubbeld ofzo. Komt misschien ook omdat ik honger krijg van al die nieuwe indrukken, maar ik vind zoveel eten echt geweldig. Ik wou dat we in Nederland zulk lekker vlees hadden en ik meer dan een stuk vlees per avondmaal mocht. Mijn gastgezin vind trouwens dat ik met uitzondering van de lunch weinig eet. Waar Brazilianen trouwens ook een obsessie mee hebben is suiker. ik dacht dat wij in Nederland veel suiker aten, maar vergeleken met Brazilië eten wij echt heel weinig suiker. Zo hebben wij als we gaan lunchen altijd verse ananas sap of jus dorange. Mijn gast moeder doet er altijd 2 a 3 eetlepels suiker bij. Mijn gastbroertje ontbijt met warme melk met 3 eetlepels chocolade poeder en zijn de meeste Braziliaanse koekjes zo zoet dat het pijn doet aan mijn tanden. (ja dat is echt gebeurd.) Ik snap dus wel waar dat overgewicht in zit. Dat van die koekjes vind ik trouwens niet zo erg, want zo word ik ook nooit verleid om veel koekjes te eten. Als ik met mijn gastzusje ergens wat ga drinken bestel ik ook altijd een smoothie zonder suiker, dat vinden Brazilianen best raar, maar ik vind zoveel suiker echt niet lekker. Ik eet meestal een tosti als tussendoortje. Het avondeten hier verschilt heel erg, maar meestal is het wel iets lichts. Zoals jullie een paar regels terug konden lezen is mijn lichaam al helemaal gewend om het " Nederlandse avondeten" als lunch te hebben, dat vind ik echt erg fijn en ik merk nu al dat ik minder honger heb savonds. Het enige wat ik tot nu toe niet lekker vond, was een toetje. Mijn familie vind als toetje " cola met ijs" super lekker. Het is precies zoals het klinkt, een glas gevuld met ijs, en dan tot aan de nok vol gegoten met cola. Ik kreeg dit op familie weekend van een vriend van de familie voor de eerste keer. Ik dacht in het begin dat hij een grapje maakte en lachte hem best hard uit, toen bleek dat ze het echt als toetje aten. Dat zijn toch wel even van die momenten dat je je beseft dat het soms niet heel handig als om hard te lachen als je een aparte maaltijd voor geschoteld krijgt. Ik heb het trouwens niet opgegeten, en dat kwam niet alleen omdat het er gemixed een kotskleur had, maar ook omdat na 2 happen al mijn ijs was gesmolten...

School in Brazilië
Ik ben vorige week maandag gestart met school. Ik vond het de eerste dag best spannend vooral omdat ik toen nog heel beperkt Portugees sprak. Net zoals bij mijn gastgezin werd ik onwijs warm ontvangen. Hoewel een paar kinderen uit mijn klas beperkt engels spreken doen ze hartstikke hard hun best om me overal bij te betrekken en tonen ze onwijs veel interesse in mij. Dat vind ik echt heel fijn, ik ga ook los van het feit dat ik elke dag om 6 uur op moet staan met plezier naar school. De taal is nog steeds wel echt een probleem, maar mijn woordenschat groeit iedere dag. Mijn school begint om 7uur en is afgelopen om kwart over 12. Op school probeer ik altijd zoveel mogelijk Portugees te leren, ik heb een Portugees werkboek en die neem ik altijd mee naar school. Mijn klasgenoten reageren hier zo positief op! Ieder uur komt er wel even iemand kijken wat ik gedaan heb en soms komen ze het met zijn 10en nakijken. Brazilianen zijn heel vrolijk en ze reageren zelfs ik als ik voor de 10e keer dezelfde fout maak er vrij positief op. Ik ben heel blij dat het zo goed klikt met mijn klasgenoten, zo ben ik al een keer mee gevraagd naar de bioscoop en ben ik ook al thuis uitgenodigd. Ik vind het erg fijn dat ik zo goed op word genomen, omdat geen vrienden maken toch wel de grootste angst is van Iedere exchange Student. Ik denk dat ik geen betere klas had kunnen treffen. Wat de leraren zeggen is voor mij nog steeds een groot vraagteken en soms is het ook best saai, maar als ik dan weer met mijn klasgenootjes aan het praten ben en ze me komen helpen vind ik het weer helemaal leuk. Wat me wel opvalt aan Braziliaanse scholen is dat ze groot zijn, maar vanaf groep 2 tot en met je eindexamen jaar je op de zelfde school blijft. Ook krijgen we alle vakken. Zo krijg ik ook nog kunst, waar we elke week moeten schilderen. Ik vind het best apart dat ik op mijn 17e nog verplicht schilderijtjes moet gaan schilderen, terwijl we maar 2 uur engels in de week hebben. Maar het is wel altijd heel gezellig en ik kan tijdens het schilderen ook lekker kletsen dus wat dat betreft vind ik het ook wel weer leuk. In mijn stadje zelf ben ik inmiddels een soort van beroemdheid, zo wordt ik echt massaal toegevoegd op Facebook door mensen uit mijn stadje, en gaan ze me zelfs bedanken als ik hun verzoek geaccepteerd heb! ik accepteer iedereen maar, want ik ontmoet nu zoveel mensen dat ik af en toe geen onderscheid meer maken tussen dat ene meisje die ik snel bij het busstation ontmoet heb of dat ene klasgenootje. Ook willen veel mensen met me afspreken. Allemaal heel erg leuk natuurlijk. ik probeer ook overal zoveel mogelijk op te reageren, maar ik heb ook inmiddels geaccepteerd dat mijn telefoon nooit een pauze neemt en dat ik niet met Nederland en Brazilië tegelijk kan praten, soms zet ik hem ook even bewust uit want zoals al zei heb ik altijd wel ongelezen berichtjes. Ik vind het af en toe nog best moeilijk, maar ik begin steeds meer te accepteren dat ik niet iedereen kan vertellen wat ik gedaan heb die dag en ik ook vooral in Brazilië moet leven en niet bezig zijn met mijn vrienden moet vertellen wat ik allemaal doe. Ik moet ook wel zeggen dat zulk goed contact met de jongeren uit mijn dorp door mijn lieve gastzusje komt, die me ook aan heel veel mensen voorsteld. We hebben dezelfde leeftijd, dus zo is in contact komen met leeftijdscontacten heel makkelijk. Daar ben ik haar heel erg dankbaar voor.

De weekenden zijn tot nu toe ook erg gevuld, zo ga ik bijna elk weekend op Familie bezoek. Dat is voor mij altijd wel iets minder, omdat familie bezoek op zijn Braziliaans betekend dat ongeveer met zijn 20en 3 dagen in een normaal huis bent en slaapt, privacy heb ik dan dus niet. Ik vind het altijd wel fijn om als ik veel nieuwe dingen gezien en gedaan heb me even terug te trekken, maar dat kan dus niet. Maar dat zijn gewoon van die kleine dingetjes waaraan je je aan moet passen. Familie is in Brazilië echt heel belangrijk, en gaat dan ook samen met BBQ ( het begint soms al om 10 uur sochtends, ik heb ook een keer ontbeten met BBQ.) en best behoorlijk wat alcohol.( nixx onder 18 natuurlijk) Tegen de avond aan hebben de ouderen dan soms wel een aardig slokje teveel op, maar ze zijn nog steeds heel gezellig. Ik vind de ochtend daarna altijd wel leuk om mee te maken, vooral omdat het dan plotseling heel stil is voor een huis met 20 man, en iedereen een beetje opstart problemen heeft. Ik heb dit weekend ook wel echt mijn eerste nare ervaring gehad. We waren op famille bezoek en buiten met een aantal meiden van het dorpje. Echt stuk voor stuk hele lieve meiden, alleen op een geven moment kwam er een groepje jongens naar ons toe die zei allemaal kenden, en ik werd dan natuurlijk ook voorgesteld aan de jongens. Na een tijdje kwam een meisje naar me toe en toen zei ze : " Laura, met welke jongen wil jij zoenen vanavond?" (het is dan de bedoeling dat je bij die jongen in de auto stapt om te gaan "zoenen") ik had nog geen woord met een van die jongens gewisseld en reageerde dan ook lekker bot met : "niemand?" ze bleef aandringen en ze zei dat het heel normaal was hier omdat zomaar met een onbekende jongen te gaan zoenen. Los van het feit dat ik die jongens totaal niet kende en geen zin had om bij onbekende jongens in auto's te gaan stappen heb ik het momenteel ook wel gezellig met een jongen uit mijn stadje (zoals ik al zei, aandacht heb ik hier genoeg) en voelde het ook niet echt eerlijk tegenover hem. Toen het haar duidelijk werd dat het niet ging gebeuren werd ze ongelofelijk boos op mij en begon ze helemaal tegen me te schreeuwen dat het hier hartstikke normaal was en dat het de bedoeling van de uitwisseling was om er het jaar van je leven van te maken en ik zoveel mogelijk jongens moest zoenen en dat ik me aan moest passen aan de Braziliaanse cultuur en moest stoppen met in Nederland leven. ik schrok er echt heel erg van dat ze zo boos op me werd, en wilde me eigenlijk gelijk terugtrekken maar dat kan niet met 20 man in je huis. Vervolgens liep ze naar de jongens toe, vertelde dat ik niet met ze wilde zoenen en zijn de jongens beledigd vertrokken. Vervolgens waren alle meiden boos op mij omdat zei nu ook niet konden zoenen. Probeer er dan nog maar is een leuke avond van te maken haha. Ik heb me toen wel echt vreselijk gevoeld en dat is het eerste moment dat ik echt naar huis verlangde. Ik moest toen nog 1 dag met die meiden, dus heb me maar heel rustig op de achtergrond gehouden en me vrij snel herpakt, verdrietig zijn heeft toch geen zin. De volgende dag was alles over en heb ik gewoon een super leuke dag met ze gehad. Heb ik dus ook weer geleerd dat zoiets snel kan omslaan. De maandag erna gelijk naar die jongen geweest waarmee ik het gezellig heb, en aan hem gevraagd of dat "zoenen" wel echt waar was. Hij zei meteen dat het echt onzin was, dus daar was ik heel blij mee. Ik heb maar besloten om hier de meiden en mijn zusje niet op aan te spreken, omdat ik een goede sfeer belangrijker vind dan mijn gelijk krijgen, en dat heb ik nu een soort van.

Maarja, wat is een nare avond nou op 3 hele mooie weken?
Ik heb het hier verder nog steeds onwijs naar mijn zin en ben super blij en dankbaar dat ik zon lief gastgezin heb en er zo goed voor me gezorgd wordt. Ik heb trouwens ook een hond, een ras echte poedel. Terwijl ik altijd dacht dat ik niet zon honden fan was, vind ik het nu echt heel leuk. De hond is niet iets groter als mijn konijnen waren, dus ik kan hem super vaak optillen op schoot nemen. Het enige minpunt is dat hij sochtendes altijd mee wilt naar de wc en ik hem dan ergens in de woonkamer neer moet zetten en dan snel naar de wc moet lopen omdat hij anders gewoon weer snel mee rent. de poedel is wel heel lief en ik vind het ook wel lief dat er iedere ochtend iemand klaar staat om goedemorgen te zeggen en me pas met rust laat als ik hem in de woonkamer heb gedropt.

Ohja,
Morgen ga ik met mijn school naar de dierentuin, zaterdag ben ik in Sao Paulo tot en met maandag en dan ga ik volgend weekend met school weer een weekend naar de hoofdstad, Brasilia. Als last but not least ga ik over 4 weken ook nog een weekend naar Belo Horizonte. Echt zo vet allemaal! Ik ben echt super blij dat ik zon korte tijd al zoveel ga zien en mag dan ook absoluut niet klagen. Brazilië is en blijft dan ook een prachtig mooi land.